ਗ਼ਜ਼ਲਉਲਟ ਸਾਡੇ ਬੜਾ ਕੁਝ ਚਾਹੁਣ ਦੇ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ ਅਕਸਰ।
ਕਿ ਸੂਰਜ ਵਕਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਛਿਪ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਅਕਸਰ।
-----
ਉਦ੍ਹੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਤੇਵਰ ਜਾਪਦੇ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਦੇ ਵਾਂਗੂੰ,
ਉਹ ਬੰਦਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਗੀਤ ਜੋ ਗਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਅਕਸਰ।
-----
ਕਿ ਆਪਣੀ ਜੀ-ਹਜ਼ੂਰੀ ਦੀ ਨਾ ਉਸਦੀ ਭੁੱਖ ਮਰੀ ਅੱਜ ਤੱਕ,
ਬਥੇਰਾ ਜ਼ੁਲਮ ਮਾਸੂਮਾਂ ‘ਤੇ ਉਹ ਢਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਅਕਸਰ।
-----
ਹਵਾ ਦਾ ਰੁਖ਼ ਵੀ ਬਦਲੇਗਾ ਬਦਲਦੇ ਨੇ ਜਿਵੇਂ ਮੌਸਮ,
ਨਿਮਾਣਾ ਬਿਰਖ਼ ਹਰ ਇਕ ਸੋਚਦਾ ਕਹਿੰਦਾ ਰਿਹਾ ਅਕਸਰ।
-----
ਉਡਾਰੀ ਅੰਬਰਾਂ ਵਿਚ ਲਾਉਣ ਦੀ ਤੀਬਰ ਤਮੰਨਾ ਸੀ,
ਪਰਾਂ ਤੇ ਕਹਿਰ ਬਿਜਲੀ ਦਾ ਅਟਕ ਬਣਦਾ ਰਿਹਾ ਅਕਸਰ।
-----
ਮਹਿਲ ਆਸਾਂ ਉਮੀਦਾਂ ਦਾ ਕਦੇ ਤਾਮੀਰ ਕੀਤਾ ਸੀ,
ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਗ਼ੈਰ ਦਾ ਬਣਿਆ ਅਤੇ ਢਹਿੰਦਾ ਰਿਹਾ ਅਕਸਰ।
------
ਉਨ੍ਹਾਂ ਮਾਸੂਮ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਸੁਰ ਥਰਕਣ,
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਛੰਨ ‘ਤੇ ਮੀਂਹ ਅੱਗ ਦਾ ਵਰ੍ਹਦਾ ਰਿਹਾ ਅਕਸਰ।
No comments:
Post a Comment