ਯੇ ਮੇਰੇ ਚਾਰੋਂ ਤਰਫ਼ ਛਾਇਆ ਹੁਆ ਵੀਰਾਨਾ।
ਮੁਝ ਸੇ ਕਹਿਤਾ ਹੈ ਕਿ ਪਲ ਭਰ ਕੇ ਲੀਏ ਰੁਕ ਜਾਨਾ।
-----
ਏਕ ਰਫ਼ਤਾਰ ਹੈ ਮੈਂ ਜਿਸ ਕੀ ਪਕੜ ਮੇਂ ਆਕਰ,
ਕਿਸ ਲੀਏ ਦੌੜ ਰਹਾ ਹੂੰ ਯੇ ਮੁਝੇ ਸਮਝਾਨਾ।
-----
-----
ਯੇ ਮੇਰਾ ਗ਼ਮ ਭੀ ਕੁਛ ਐਸੀ ਤੋ ਨਈ ਬਾਤ ਨਹੀਂ,
ਜਿਸ ਕੋ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋ ਸਮਝਨਾ ਯਾ ਜਿਸੇ ਸਮਝਾਨਾ।
-----
ਤੇਰੇ ਆਂਚਲ ਮੇਂ ਹਿਫ਼ਾਜ਼ਤ ਹੁਈ ਇਸ ਕੀ ਵਰਨਾ,
ਬਜ਼ਮ ਮੇਂ ਸ਼ਮਅ ਹੀ ਹੋਤੀ ਨਾ ਹੋਤਾ ਕੋਈ ਪਰਵਾਨਾ।
=====
ਗ਼ਜ਼ਲ
ਆਜ ਖ਼ੁਦ ਸੇ ਭੀ ਹੂੰ ਅਨਜਾਨ, ਅਗਰ ਸਚ ਪੂਛੋ।
ਮੇਰੀ ਕੁਛ ਭੀ ਨਹੀਂ ਪਹਿਚਾਨ, ਅਗਰ ਸਚ ਪੂਛੋ।
-----
ਮੁਝ ਸੇ ਨਾਰਾਜ਼ ਬਹੁਤ ਹੈਂ ਵੋ ਮਗਰ ਸਚ ਯੇ ਹੈ,
ਵੋ ਤੋ ਖ਼ੁਦ ਸੇ ਹੈਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ, ਅਗਰ ਸਚ ਪੂਛੋ।
-----
ਤੁਮ ਸੇ ਰਗ਼ਬਤ 1 ਹੈ ਬਹੁਤ ਮੁਝ ਕੋ ਮਗਰ ਨਫ਼ਰਤ ਭੀ,
ਯੇ ਹਕੀਕਤ ਹੈ ਮੇਰੀ ਜਾਨ, ਅਗਰ ਸਚ ਪੂਛੋ।
-----
ਕਿਤਨੀ ਵੀਰਾਨ ਹੈ ਯੇ ਰਾਤ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਕੀ ਤਰ੍ਹਾ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਿਤਨੀ ਹੈ ਬੇਜਾਨ ਅਗਰ ਸਚ ਪੂਛੋ।
-----
ਅਬ ਯੇ ਦੁਸ਼ਵਾਰ ਹੈ ਮਰਨਾ ਭੀ ਅਗਰ ਮੈਂ ਚਾਹੂੰ,
ਔਰ ਜੀਨਾ ਨਹੀਂ ਆਸਾਨ ਅਗਰ ਸਚ ਪੂਛੋ।
-----
ਅਪਨੀ ਹਸਤੀ ਕੋ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ 2 ਸਮਝਨੇ ਵਾਲਾ,
ਕਿਤਨਾ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੈ ਇਨਸਾਨ, ਅਗਰ ਸਚ ਪੂਛੋ।
*****
ਔਖੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ: 1. ਮੁਹੱਬਤ 2. ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੱਬ ਸਮਝਣ ਵਾਲਾ
*****
ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਮੂਲ ਉਰਦੂ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਪੀਅੰਤਰ: ਸੁਰਿੰਦਰ ਸੋਹਲ
2 comments:
Bahut sunder ji......
Bahut sunder ji......
Post a Comment