ਰਾਜਿੰਦਰਜੀਤ - ਗ਼ਜ਼ਲ

ਗ਼ਜ਼ਲ
ਸੋਚਿਆ ਨਾ ਸੀ ਕਿ ਏਦਾਂ ਦਿਨ ਸੁਨਹਿਰੇ ਹੋਣਗੇ।
ਕੱਚੀਆਂ ਨੀਂਦਾਂ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਏਨੇ ਗਹਿਰੇ ਹੋਣਗੇ।

ਟੁੱਟ ਕੇ ਬਰਸੇਗਾ ਪਾਣੀ ਵਾਂਗਰਾਂ ਰੂਹ ਦਾ ਗ਼ੁਬਾਰ,
ਬੱਦਲਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਦਰਦ ਗਹਿਰੇ ਹੋਣਗੇ।

ਆਪਣੀ ਛਾਤੀ 'ਤੇ ਤਰਦੇ ਪੱਥਰਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ,
ਵਗ ਰਹੇ ਪਾਣੀ ਵੀ ਤਾਂ ਇੱਕ ਪਲ ਨੂੰ ਠਹਿਰੇ ਹੋਣਗੇ।

ਆਪਾਂ ਜਦ ਹੋਏ ਵਿਯੋਗੀ, ਆਪਣੇ ਪੱਲੇ ਉਦੋਂ,
ਠੰਡੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਅਤੇ ਤਪਦੇ ਦੁਪਹਿਰੇ ਹੋਣਗੇ।

ਇਹ ਨਹੀਂ ਦਾਅਵਾ ਕੋਈ, ਇਸ ਵਕ਼ਤ ਦੀ ਮਰਹਮ ਦੇ ਨਾਲ,
ਫ਼ੱਟ ਮੇਰੇ ਭਰਨਗੇ ਜਾਂ ਹੋਰ ਗਹਿਰੇ ਹੋਣਗੇ।

ਲਿਖਦਿਆਂ ਮਾਸੂਮ ਅੱਖਰ ਸੋਚਿਆ ਨਾ ਸੀ ਕਦੇ,
ਮੇਰੀਆਂ ਨਜ਼ਮਾਂ 'ਤੇ ਵੀ ਛਵ੍ਹੀਆਂ ਦੇ ਪਹਿਰੇ ਹੋਣਗੇ।