ਗ਼ਜ਼ਲਬੀਚ ਸਾਗਰ ਮੇਂ ਸੁਬ੍ਹਾ ਤਕ, ਕਸ਼ਤੀਆਂ ਜਲਤੀ ਰਹੀਂ।
ਔਰ ਸਾਹਿਲ ਪੇ ਘਰੋਂ ਮੇਂ , ਮਛਲੀਆਂ ਜਲਤੀ ਰਹੀਂ।
----
ਸੁਲਗ਼ਤੀ ਥੀਂ ਕਿਨਤੀਆਂ, ਅਰ ਕਿਤਨੀਆਂ ਜਲਤੀ ਰਹੀਂ।
ਬਾਗ਼ ਮੇਂ ਪੱਤੋਂ ਕੀ ਮਾਨਿੰਦ , ਤਿਤਲੀਆਂ ਜਲਤੀ ਰਹੀਂ।
----
ਚਲ ਦਿਏ ਅਪਨੇ ਘਰੋਂ ਕੋ, ਸਰਫ਼ਿਰੇ ਹੰਸਤੇ ਹੂਏ,
ਆਂਖੋਂ ਮੇਂ ਆਂਸੂ ਲਿਏ, ਕੁਛ ਬਸਤੀਆਂ ਜਲਤੀ ਰਹੀਂ।
----
ਫ਼ੂੰਕ ਮਾਰੀ ਤੋ ਜਲਾ ਦੀ, ਫ਼ੂੰਕ ਮਾਰੀ ਤੋ ਬੁਝਾ ਦੀ,
ਫ਼ੂੰਕ ਸੇ ਬਾਤੀ ਬੁਝੀ, ਪਰ ਲਕੜੀਆਂ ਜਲਤੀ ਰਹੀਂ।
----
ਵੋ ਜ਼ਮਾਨਾ ਸਤੀਓਂ ਕਾ ਥਾ, ਅਬ ਸਤਾਈ ਹੁਈਓਂ ਕਾ ਹੈ,
ਹਰ ਜ਼ਮਾਨੇ ਮੇਂ ਸਿਤਮ, ਕਿ ਪਤਨੀਆਂ ਜਲਤੀ ਰਹੀਂ।
----
ਸਰ ਪੇ ਸੂਰਜ ਆ ਗਿਆ ਤੋ, ਕੁਛ ਭੀ ਗਰਮਾਇਆ ਨਹੀਂ,
ਚਾਂਦ ਕੀ ਠੰਡਕ ਸੇ ਲੇਕਿਨ, ਬਦਲੀਆਂ ਜਲਤੀ ਰਹੀਂ।
----
ਕਾਰਵਾਂ ਚਲਤਾ ਗਿਆ ‘ਬਾਦਲ’! ਜਨੂੰ ਕੇ ਜ਼ੋਰ ਸੇ,
ਯੂੰ ਸਫ਼ਰ ਕਟਤਾ ਗਿਆ, ਔਰ ਦੂਰੀਆਂ ਜਲਤੀ ਰਹੀਂ।
3 comments:
ਬਾਦਲ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ੳੁਰਦੂ ਰੰਗ ਵੀ ਕਮਾਲ ਦਾ ਹੈ....
ग़ज़ल के शे'र दिल को छूते हैं।
Main pehlaan vi kise nu likhke hateya haan ate hun duhra riha haan,eni khoobsurat shayeri nu chhapan ton bachake rakho, mere jaise choron ki kami nahi hai yahaan....Aaj de total hit punjabi geet eho jihiaan gazlaan chon chori karke hi likhe jande ne...Khair vichare ki karan professionlism hai na ,karna hi painda hai...
Darshan Darvesh
Post a Comment