ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਬਾਸੀ - ਨਜ਼ਮ

ਪਰਤੇਗੀ ਜੁਆਨੀ

ਨਜ਼ਮ

ਪੱਤਰ ਆਇਆ ਪਰ

ਚਿਰਾਂ ਬਾਅਦ

ਵਿਚਾਰੀ

ਰਹਿਮ ਦੀ ਪਾਤਰ

ਕਿਸਮਤ ਕੁੱਟੀ

ਪੁੱਛਦੀ ਐ

ਚਿੱਠੀ ਗਹੁ ਨਾਲ਼

ਵੇਖ

ਪੜ੍ਹ

ਯਾਦ ਕਰ

ਆਇਆ ਚੇਤੇ?

...............

ਪਿਆਰ ਦਾ ਵਾਓਵਰੋਲ਼ਾ

ਚੜ੍ਹ ਆਇਆ ਸੀ

ਜੋ ਤੂਫ਼ਾਨ

ਮੇਰੀ ਜਾਨ!

ਦੂਰ ਤੱਕ ਉਡੇ

ਵਰੋਲ਼ਾ ਲਪੇਟਦਾ ਗਿਆ

ਅਸੀਂ ਬੇਬਸ

ਉਲ਼ਝਦੇ ਹੀ ਗਏ

ਉਡਦੇ ਹੀ ਰਹੇ

ਬੱਸ ਨਿਹ ’ਚ

ਜੁੜਦੇ ਹੀ ਗਏ।

................

ਅੱਖਾਂ ਮੀਟ

ਚੇਤੇ ਕਰ

ਉਹ ਝੱਖੜ

ਜੋ ਝੁੱਲਿਆ

ਮੇਰੇ ਵਿਆਹ ਸਮੇਂ

ਤੂੰ ਸੁਣ ਨਾ ਸਕਿਆ

ਮੈਂ ਕਹਿ ਨਾ ਸਕੀ

ਬੱਸ ਦੀਦੇ ਹੀ ਸੁੱਜੇ

ਨੇਤ੍ਰੋਂ ਨੀਰ ਹੀ ਮੁੱਕਿਆ

ਚਲੀ ਗਈ

ਜਾਣਾ ਹੀ ਪਿਆ

ਓਪਰੇ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜ!

ਤੂੰ ਗੁੰਮ-ਸੁੰਮ

ਦੋ ਤੁਪਕੇ ਵੀ ਨਾ ਕੇਰੇ

ਚੰਦਰਿਆ!

.............

ਸੁਣ

ਅੱਜ ਮੈਂ ਫੇਰ

ਇਕੱਲੀ ਹੋ ਗਈ

ਛੱਡ ਗਿਆ ਓਪਰਾ

ਕਹਿ ਗਿਆ

ਜਾਹ ਪਹਿਲੇ ਕੋਲ

ਜਾਹ ਹੋ ਕਲੋਲ

ਭੈੜਾ!

........

ਮੈਂ ਵਿਚਾਰੀ ਨੂੰ

ਲਿਖਿਆ ਉੱਤਰ

ਦਿਲੋਂ

ਪਿਆਰ ਉਭਰਿਆ

ਹੰਝੂ ਡਿੱਗੇ

ਮੁੱਛਾਂ ‘ਤੇ ਅਟਕੇ

ਦਾੜ੍ਹੀ ‘ਤੇ ਲਟਕੇ

.............

ਅੜੀਏ!

ਪੁੱਛਿਆ ਵੀ ਤਾਂ

ਕੀ ਪੁੱਛਿਆ?

ਯਾਦ ਅਇਆ?

ਝੱਲੀਏ, ਯਾਦ!

ਕਿਹੜੀ ਯਾਦ?

ਨਾ, ਨਹੀਂ ਆਈ

ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ।

ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ!

ਯਾਦ ਫੜਦੀ ਐ

ਭੁਲੱਕੜਾਂ ਦਾ ਦਾਮਨ

ਜੋ ਭੁੱਲਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ

ਯਾਦ ਕਿਵੇਂ ਕਰਾਂ!

...............

ਤੂੰ ਚਲੀ ਗਈ

ਤੇਰੀ ਮਜਬੂਰੀ

ਮੈਂ ਰੋਇਆ

ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ

ਸਿਸਕੀਆਂ ਭਰ ਭਰ

ਅੰਦਰੋ ਅੰਦਰੀ

ਇਕੱਲਾ ਬਹਿ ਬਹਿ

ਛੁਪ ਛੁਪ

.................

ਪਿਆਰ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਿਆਰ ਦਾ ਰੋਣਾ

ਓਹਲੇ ਹੋ ਕੇ ਹੀ

ਠੀਕ

ਨਹੀਂ ਤਾਂ

ਲੋਕ ਆਖਦੇ ਨੇ

ਬਾਵਰਾ!

............

ਹਾਂ ਸੱਚ, ਮੈਂ

ਇਕੱਲਾ ਹਾਂ

ਇਕੱਲਾ ਹੀ ਰਿਹਾਂ

ਤੂੰ ਆ ਸਕਦੀ ਏਂ?

ਆਏਂਗੀ?

............

ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੈ

ਜੇ ਤੂੰ ਆਈ

ਮੁੜ ਆਏਗਾ

ਵਾਓਵਰੋਲ਼ਾ

ਪਰਤੇਗੀ ਜੁਆਨੀ!