ਗ਼ਜ਼ਲਹਾਥ ਲਹਿਰਾਤਾ ਰਹਾ ਵੋ ਬੈਠ ਕਰ ਖਿੜਕੀ ਕੇ ਸਾਥ।
ਮੈਂ ਅਕੇਲਾ ਦੂਰ ਤਕ ਭਾਗਾ ਗਯਾ ਗਾੜੀ ਕੇ ਸਾਥ।
-----
ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ ਯੇ ਮਕਾਂ ਖ਼ਾਲੀ ਸਦਾਓਂ ਸੇ ਮਗਰ,
ਜ਼ਿਹਨ ਅਬ ਤਕ ਗੂੰਜਤਾ ਹੈ ਰੇਲ ਕੀ ਸੀਟੀ ਕੇ ਸਾਥ।
-----
ਮੁੱਦਤੇਂ ਜਿਸ ਕੋ ਲਗੀ ਥੀਂ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਆਤੇ ਹੂਏ,
ਹੋ ਗਯਾ ਮੁਝ ਸੇ ਜੁਦਾ ਵੋ ਕਿਸ ਕਦਰ ਤੇਜ਼ੀ ਕੇ ਸਾਥ।
-----
ਕੋਈ ਬਾਦਲ ਮੇਰੇ ਤਪਤੇ ਜਿਸਮ ਪਰ ਬਰਸਾ ਨਹੀਂ,
ਚਲ ਰਹਾ ਹੂੰ ਜਾਨੇ ਕਬ ਸੇ ਜਿਸਮ ਕੀ ਗਰਮੀ ਕੇ ਸਾਥ।
-----
ਨੀਂਦ ਕਤਰਾ ਕੇ ਗੁਜ਼ਰ ਜਾਤੀ ਹੈ ਆਂਖੋਂ ਸੇ ‘ਨਸੀਮ’,
ਜਾਗਤਾ ਰਹਿਤਾ ਹੂੰ ਅਬ ਮੈਂ ਸ਼ਬ ਕੀ ਵੀਰਾਨੀ ਕੇ ਸਾਥ।
*********
ਗ਼ਜ਼ਲ ਮੂਲ ਉਰਦੂ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਪੀਅੰਤਰ: ਸੁਰਿੰਦਰ ਸੋਹਲ
1 comment:
ਤਨਦੀਪ ਜੀ ਸਲਾਮ......ਇਫ਼ਤਿਖ਼ਾਰ ਇੱਕ ਸੁਹਿਰਦ ਗ਼ਜ਼ਲਗੋ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਹਰ ਸ਼ੇਅਰ ਮਾਨਣਯੋਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ | ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਦਾ ਹੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜਦ ਮੈਂ ਉਸਦੀਆਂ ਇਹ ਸਤਰਾਂ ਪੜੀਆਂ ਸਨ....
ਵਸਲ ਕੇ ਨੱਸ਼ੇ ਮੇਂ ਉਸਕਾ ਕਹਿਰ ਭੀ ਅੱਛਾ ਲਗਾ..
ਭੂਖ ਥੀ ਇਤਨੀ ਕਿ ਮੁਝਕੋ ਜ਼ਹਿਰ ਭੀ ਅੱਛਾ ਲਗਾ |
Post a Comment