ਗ਼ਜ਼ਲ ਭੀੜ ਯਾਰਾਂ ਦੀ ਬੜੀ ਸੀ ।
ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੀ ਕੀ ਕਮੀ ਸੀ ।
-----
ਬਲ਼ਦਾ ਸਾਂ ਮੈਂ ਦੀਪ ਬਣ ਕੇ,
ਓਸ ਦੇ ਘਰ ਜੋ ਰੌਸ਼ਨੀ ਸੀ ।
-----
-----
ਰੁਕਿਆ ਨਾ ਸੱਚ ਬੋਲਣੋਂ ਮੈਂ ,
ਭਾਵੇਂ ਗਰਦਨ ‘ਤੇ ਛੁਰੀ ਸੀ ।
------
ਮੇਰਾ, ਓਸ ਦੇ ਰਸਤਿਆਂ ਵਿਚ,
ਟਿਮਟਿਮਾਓਣਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਸੀ ।
------
ਰੂਹ ਮਿਰੀ ਤਪਦੀ ਦੁਪਿਹਰੇ,
ਛਾਂ ਲਈ ਰੁੱਖ ਚਿਤਰਦੀ ਸੀ ।
-----
ਰਾਤ ਬੀਤੀ ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਜੋ,
ਰਾਤ ਨਈਂ ਸੀ ਇੱਕ ਸਦੀ ਸੀ।
No comments:
Post a Comment