ਰਾਜਿੰਦਰਜੀਤ - ਗ਼ਜ਼ਲ

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਅਜਨਮੇ ਕਈ ਗੀਤ ਚਾਹੁੰਦੇ ਨੇ ਆਉਣਾ,

ਕਿਵੇਂ ਕਲਮ-ਕਾਗ਼ਜ਼ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਹੋਵੇ।

ਕਦੇ ਆਪ-ਬੀਤੀ ਕਦੇ ਜੱਗ-ਬੀਤੀ,

ਸਦਾ ਦਰਦ ਅਪਣਾ ਹੀ ਸਾਕਾਰ ਹੋਵੇ।

-----

-----

ਚੁਰੱਸਤੇ ‘ਚ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਇੱਕ ਰਾਹੀ,

ਖ਼ਬਰ ਕੀ ਕਿ ਕਿਸਤੋਂ ਇਹ ਹੋਈ ਕੁਤਾਹੀ,

ਕਿ ਚਾਰੇ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਹੀ ਨੇ ਗ਼ੈਰ ਹਾਜ਼ਰ,

ਕਿਵੇਂ ਨਾ ਸਫ਼ਰ ਫਿਰ ਇਹ ਬੇਕਾਰ ਹੋਵੇ।

-----

ਚੁਫ਼ੇਰੇ ਚਿਣੇ ਹੋਣ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਮੋਤੀ,

ਤੇ ਚਾਨਣ ਖਿਲਾਰੇ ਖ਼ਿਆਲਾਂ ਦੀ ਜੋਤੀ,

ਸਜਾਵਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਇਉਂ ਵਰਕਿਆਂ ‘ਤੇ,

ਜਿਵੇਂ ਸਿਰ ਸਜੀ ਹੋਈ ਦਸਤਾਰ ਹੋਵੇ।

------

ਮੈਂ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਸੁੱਤੇ ਪੰਖੇਰੂ ਜਗਾਏ,

ਦੁਪਹਿਰੀਂ ਮਧੋਲ਼ੇ ਦਰੱਖ਼ਤਾਂ ਦੇ ਸਾਏ,

ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਾਂ, ਫੇਰ ਵੀ ਮੈਂ ਇਹ ਚਾਹਾਂ,

ਮੇਰੀ ਨੀਂਦ ‘ਤੇ ਨਾ ਕੋਈ ਭਾਰ ਹੋਵੇ।