ਗ਼ਜ਼ਲ ਰਹੇਂ ਵੋਹ ਬੇਖ਼ੁਦੀ ਮੇਂ ਜਿਨ ਕੀ ਨਜ਼ਰੋਂ ਮੇਂ ਮੁਹੱਬਤ ਹੋ।
ਦਵਾ ਹੈ ਦਰਦੇ-ਦਿਲ ਕੀ ਯਿਹ ਖ਼ੁਦਾ ਕੀ ਯਿਹ ਇਬਾਦਤ ਹੋ।
----
ਕਭੀ ਨਾ ਲੜਖੜਾਏਂਗੇ ਮੁਸੀਬਤ ਮੇਂ ਕ਼ਦਮ ਤੇਰੇ,
ਅਸੀਰੋਂ ਕੀ ਤਰਹ ਤੇਰੀ ਭੀ ਨਜ਼ਰੋਂ ਮੇਂ ਬਗ਼ਾਵਤ ਹੋ।
----
ਮੈਂ ਤੋ ਅਬ ਸੋ ਗਯਾ ਹੂੰ ਕ਼ਬਰ ਮੇਂ ਸੋਏ ਹੈਂ ਸਭ ਜੈਸੇ,
ਜਗਾ ਦੇਨਾ ਮੁਝੇ ਭੀ ਕ਼ਬਰ ਸੇ ਜਿਸ ਦਿਨ ਕ਼ਿਆਮਤ ਹੋ।
----
ਤਮਾਸ਼ਾ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ ਜੋ ਸਮਝ ਆ ਜਾਏਗੀ ਇਸ ਕੀ,
ਖ਼ੁਦੀ ਕੋ ਦਫ਼ਨ ਕਰ ਖ਼ੁਦ ਮੇਂ ਅਗਰ ਜੀਨੇ ਕੀ ਚਾਹਤ ਹੋ।
----
ਨਾ ਸਮਝੇਗਾ ਕਭੀ ਵੋਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੇ ਦਰਦ ਕੋ ‘ਦਰਸ਼ਨ’,
ਸਭੀ ਕੋ ਚੋਟ ਪਹੁੰਚਾਨੇ ਕੀ ਜਿਸ ਕੇ ਦਿਲ ਕੀ ਆਦਤ ਹੋ।
No comments:
Post a Comment