ਗ਼ਜ਼ਲਫੁੱਟ-ਪਾਥ ‘ਤੇ ਪਿਆਂ ਨੂੰ ਤੂੰ, ਇਕ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦਾ ਘਰ ਦਈਂ।
ਕਾਣੀਆਂ ਵੰਡਾਂ ਦੇ ਮਾਰੇ, ਜੀਣ ਜੋਗੇ ਕਰ ਦਈਂ।
-----
ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ, ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਤੱਕਿਆ ਨਹੀਂ,
ਦੇ ਨਾ ਦੇ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ, ਹੋਰ ਨਾ ਸੱਥਰ ਦਈਂ।
-----
ਬੇ-ਪਰੇ ਬੋਟਾਂ ਦੀ ਰਾਖੀ, ਆਲ੍ਹਣੇ ਦੇ ਵਿਚ ਕਰੀਂ,
ਅੰਬਰ ਉਡਾਰੀ ਲਾਉਣ ਨੂੰ, ਦਿਨ ਰਾਤ ਜੇਡੇ ਪਰ ਦਈਂ।
-----
ਮੈਨੂੰ ਤਰਾਸ਼ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ, ਅਪਣਾ ਖ਼ੁਦਾ ਬਣਾ ਲਿਆ,
ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਵਰਗਾ, ਹੋਰ ਨਾ ਪੱਥਰ ਦਈਂ।
-----
ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣਾ ਵਰਜਿਤ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਾਸਤੇ,
ਅਪਣੀ ਰਹਿਮਤ ਪਾਉਣ ਦਾ ਵੀ, ਤੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਰ ਦਈਂ।
-----
ਹੋ ਕੇ ਨਿਰਾਸ਼ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਕੋਈ ਮੋੜੇ ਕਦੇ,
ਜੀਵਨ ਦਿਆਂ ਚਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਸੋਚ ਉਸਦੀ ਭਰ ਦਈਂ।
-----
ਜੋ ਵੀ ਥਲ ਦਿਸਦਾ ਏ ਤੈਨੂੰ, ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਹੂਕ ਸੁਣ,
ਗੋਦ ਭਰ ਕੇ ਉਸਦੀ ਤੇ ਨਖ਼ਲਸਤਾਨ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਦਈਂ।
-----
ਜਦ ਵਪਾਰੀ ਜੰਗ ਲਾਵੇ, ਮੰਡੀਆਂ ਦੀ ਭਾਲ਼ ਵਿਚ,
ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਆਤਮਾ ਦੇ ਰੂ-ਬ-ਰੂ ਤੂੰ ਕਰ ਦਈਂ।
-----
ਮਨ ਦਾ ਸੁਖਵਿੰਦਰ ਕਦੇ, ਸਫ਼ਰ ਵਿਚ ਡੋਲੇ ਤਾਂ ਫਿਰ,
ਉਸ ਦੀ ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ ਹੀ ਤੂੰ, ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਵੇਂ ਕਰ ਦਈਂ।
No comments:
Post a Comment