ਮੰਜ਼ਿਲ ਵਲ ਨੂੰ ਜਾਈ ਜਾ.... ਨਜ਼ਮ
ਮੰਜ਼ਿਲ ਵਲ ਨੂੰ ਜਾਈ ਜਾ,
ਕਿਧਰੇ ਅੰਤ ਅਵੇਰ ਨਾ ਦੇਖੀਂ ।
ਝੱਖੜ ਝਾਂਜਾ ਮੀਂਹ ਹਨ੍ਹੇਰੀ,
ਕਿਧਰੇ ਨ੍ਹੇਰ ਸਵੇਰ ਨਾ ਦੇਖੀਂ ।
-----
ਪੀੜਾਂ ਦੀ ਪਰਛਾਈਂ ਟੁਰਦੀ,
ਨਾਲੇ ਟੁਰਦੇ ਪੈਰੀਂ ਛਾਲੇ,
ਬਿਖਰੇ ਪੱਥਰ ਟੋਏ ਟਿੱਬੇ,
ਕਿਧਰੇ ਬੁਲ੍ਹ ਅਟੇਰ ਨਾ ਦੇਖੀਂ ।
-----
ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਨੇ ਘੇਰ ਬਥੇਰੇ,
ਚੱਕਰ-ਵਿਊ ਦੇ ਫੇਰ ਬਥੇਰੇ,
ਸੇਧ ਕੇ ਐਪਰ ਠੀਕ ਨਿਸ਼ਾਨਾ,
ਮੁੜ ਕੇ ਡੁਲ੍ਹੇ ਬੇਰ ਨਾ ਦੇਖੀਂ ।
-----
ਸਾਂਭ ਸੁਆਰੀਂ ਰਹਿੰਦੇ ਤਿਣਕੇ,
ਪਰਲੋ ਦੀ ਆਫਾਤ ਦੇ ਵਿਚੋਂ,
ਸਹਿਮੀਂ ਦੇਖ ਨਾ ਆਹਾਂ ਢਾਹਾਂ,
ਸੀਨਾ ਵਿਨ੍ਹਦੀ ਲੇਰ ਨਾ ਦੇਖੀਂ ।
-----
ਆਸ ਉਡਾਰੀ ਕਿਰਨਾਂ ਦੀ ਹੈ,
ਚਾਵਾਂ ਨੇ ਰੁਸ਼ਨਾਏ ਸੁਪਨੇ,
ਸਰਘੀ ਸੋਚ ਉਜਾਲਾ ਕਹਿੰਦੇ,
ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਫੇਰ ਨਾ ਦੇਖੀਂ ।
-----
ਸੋਨ-ਸਵੇਰੇ ਰੀਝ ਦੀ ਲਾਲੀ,
ਸਿਖ਼ਰ ਦੁਪਹਿਰੇ ਸ਼ੌਕ ਦੀ ਗਰਮੀ,
ਤੱਕ ਕੇ ਲਹਿੰਦੀ ਸੂਰਜ ਟਿੱਕੀ,
ਐਵੇਂ ਅੱਥਰ ਕੇਰ ਨਾ ਦੇਖੀਂ ।
-----
ਔਝੜ ਰਾਹਾਂ ਬਿਖੜੇ ਪੈਂਡੇ,
ਸੁੰਨੇ ਘੋਰ ਚੁਗਿਰਦੇ ਅੰਦਰ,
ਅਪਣੀ ਉੱਚੀ ਹਿੰਮਤ ਦੇਖੀਂ,
ਉੱਚੇ ਢੇਰ ਸੁਮੇਰ ਨਾ ਦੇਖੀਂ ।
-----
ਪੁੱਜਦੇ ਤੋੜ ਨੇ ਆਖਿਰ ਓਹੀ,
ਹਿੰਮਤ ਨੂੰ ਪਰਨਾਏ ਜਿਹੜੇ,
ਛੱਡ ਕੇ ਕਿਧਰੇ ਸਿਦਕ ਸਬੂਰੀ,
ਢਹਿੰਦਾ ਚਾਰ ਚੁਫ਼ੇਰ ਨਾ ਦੇਖੀਂ ।
-----
ਉੱਦਮ ਹੀਲੇ ਸਿਦਕ ਵਸੀਲੇ,
ਗਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਰੁਸ਼ਨਾਈ ਰੱਖਦੇ,
ਮੰਜ਼ਿਲ ਕਹਿੰਦੇ ਟੁਰਿਆਂ ਦੀ ਹੈ,
ਬਹਿ ਕੇ ਬਹੁਤੀ ਦੇਰ ਨਾ ਦੇਖੀਂ ।
No comments:
Post a Comment