ਦੇਵ ਰਾਜ ਦਿਲਬਰ - ਗ਼ਜ਼ਲ

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਤਪਦੀ ਦੁਪਹਿਰ ਸਿਰ ‘ਤੇ, ਹੈ ਪੰਧ ਵੀ ਲੰਮੇਰਾ ।

ਕਰੀਏ ਕੀ ਦਿਲ ਤਾਂ ਕਰਦੈ, ਛਾਵਾਂ ਦਾ ਮੋਹ ਬਥੇਰਾ ।

-----

ਓਦਾਂ ਤਾਂ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ, ਰੌਣਕ ਹੈ ਆਸੇ ਪਾਸੇ,

ਇਕਲਾਪਿਆਂ 'ਚ ਲੰਘਦਾ, ਦਿਨ ਰਾਤ ਫਿਰ ਵੀ ਮੇਰਾ ।

------

ਮੌਸਮ ਸਰਾਪਿਆ ਹੈ, ਬੇਚੈਨ ਤਿਤਲੀਆਂ ਹਨ,

ਅਖਬਾਰ ਆਖਦੀ ਹੈ, ਰੰਗਾਂ ‘ਚ ਏ ਚੁਫ਼ੇਰਾ ।

-----

ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ, ਜਗਾਓ, ਇਕ ਪਾਲ ਦੀਵਿਆਂ ਦੀ,

ਚਾਨਣ ਨੂੰ ਤਰਸਦਾ ਹੈ, ਮੁੱਦਤ ਤੋਂ ਇਹ ਬਨੇਰਾ ।

-----

ਮਜ਼ਬੂਰੀਆਂ ਨੇ ਘੇਰੇ, ਇਨਸਾਨ ਅੱਜ ਏਦਾਂ ,

ਜੀਕਣ ਕਿ ਸ਼ਿਕਰਿਆਂ ਨੇ, ਚਿੜੀਆਂ ਨੂੰ ਪਾਇਐ ਘੇਰਾ ।

-----

ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਏਂ ਤੂੰ, ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹਾਂ ਮੈਂ,

ਹਾਲੇ ਵੀ ਲੱਗ ਰਿਹੈ ਇਉਂ, ਹੈ ਨੇੜ ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ।

-----

ਕੰਧਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਹੁਣ ਤਾਂ, ਇਨਸਾਨ ਬੌਣਾ ਲੱਗਦੈ,

ਕੰਧਾਂ ਦਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਘਰ – ਘਰ ‘ਚ ਕੱਦ ਉਚੇਰਾ ।

-----

ਹਰ ਘਰ ਚ ਹੈ ਉਦਾਸੀ, ਖ਼ੂੰਖਾਰਗੀ ਚੁਫ਼ੇਰੇ,

ਲਗਦਾ ਏ ਆਦਮੀ ਦਾ, ਜੰਗਲ ‘ਚ ਹੈ ਬਸੇਰਾ ।

-----

ਕੁਝ ਦੀਪ ਮੈਂ ਜਗਾਏ, ਕੁਝ ਦੀਪ ਤੂੰ ਜਗਾ ਦੇ,

ਤਸਵੀਰ ਲਾ ਕੇ ਚੰਨ ਦੀ, ਮਿਟਣਾ ਨਹੀਂ ਹਨੇਰਾ ।