ਨਜ਼ਮ
ਮੇਰੇ ਵਾਂਗ ਮੇਰਾ ਪਰਛਾਵਾਂ
ਮੇਰੇ ਨਾਲ਼ ਤੁਰ ਜਾਵੇਗਾ।
ਏਸ ਕ਼ਬਰ ‘ਤੇ ਕਦੇ-ਕਦੇ
ਕੋਈ ਬਿਰਲਾ ਟਾਵਾਂ ਆਵੇਗਾ।
----
----
ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ, ਯਾਦ ਨਿਮਾਣੀ
ਨੇ ਵੀ ਜਗ ਦਾ ਕੀ ਖੋਹਣਾ?
ਉੱਡ ਗਏ ਪੰਛੀ, ਤੁਰ ਗਏ ਜੀਊੜੇ ਨੂੰ
ਕਿਹੜਾ ਬਹਿਲਾਵੇਗਾ।
-----
ਜੇਬ-ਕਤਰਿਆਂ ਵਾਂਗੂੰ ਮੇਰਾ
ਸਵੈ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਮੇਰੇ ਸੰਗ ਹੀ,
ਧੋਖਾ ਕਰਕੇ ਤੁਰਦਾ ਬਣਿਆ
ਹੁਣ ਕਦ ਮੁੜ ਕੇ ਆਵੇਗਾ?
-----
ਕੱਟੀਆਂ ਜੇਬਾਂ ਵਿਚ ਮੈਂ ਭਰਿਆ,
ਨਿੱਕਸੁੱਕ ਆਪਣੀ ਜਿੰਦੜੀ ਦਾ,
ਕੱਟੀਆਂ ਜੇਬਾਂ ਵਿਚ ਜੋ ਭਰਿਆ
ਕਿਸ ਮੂਰਖ ਨੂੰ ਥਿਆਵੇਗਾ?
-----
ਕਿਹੜੇ ਰੁੱਖ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਉੱਪਰ
ਦਾਖਾਂ ਦਾ ਫਲ਼ ਪੈਂਦਾ ਹੈ?
ਮੈਂ ਕਦ ਚਾਹਿਆਂ ਮੇਰਾ ਰੁੱਖੜਾ
ਤੁੱਕਿਆਂ ਸੰਗ ਭਰ ਜਾਵੇਗਾ?
-----
ਵਿਹੁ ਤਾਂ ਘੁੱਟ-ਘੁੱਟ ਕਰਕੇ ਪੀਤੀ
ਵਿਹੁ ਦਾ ਸਾਗਰ ਭਰਿਆ ਹੈ,
ਇਸ ਸਾਗਰ ਤੋਂ ਹੋਰ ਅਗੇਰੇ
ਭਰਿਆ ਸਾਗਰ ਆਵੇਗਾ।
-----
ਮੈਂ ਮੁੱਕਾਂ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਸੰਗ ਹੀ
ਬਿਖ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਮੁੱਕ ਜਾਵੇ,
ਭਰਿਆ ਸਾਗਰ ਮੁੱਕ ਨਹੀਂ ਸਕਣਾ
ਰੰਜ ਇਹੀ ਰਹਿ ਜਾਵੇਗਾ।
-----
ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਭਵ ਸਾਗਰ ਤੋਂ
ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਨੇ ਤਾਰ ਲਿਆ,
ਭਰ ਵਗਦੇ ਇਸ ਬਿਖ ਸਾਗਰ ਤੋਂ
ਕਿਹੜਾ ਪਾਰ ਲਗਾਵੇਗਾ?
No comments:
Post a Comment