ਸਾਹਿਤਕ ਨਾਮ: ‘ਸਾਬਿਰ’ ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰੀ ਜਨਮ: 06 ਜੂਨ, 1928
ਜਨਮ ਸਥਾਨ: ਅਹਿਰਾਣਾ ਖ਼ੁਰਦ, ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ: ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕਿਤਾਬਾਂ: ਗ਼ਜ਼ਲ ਸੰਗ੍ਰਹਿ : ਬਜ਼ਮ-ਏ-ਕੰਦੀਲ
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਧੰਨਵਾਦ: ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਵਸਦੇ ਗ਼ਜ਼ਲਗੋ ਇਕਵਿੰਦਰ ਜੀ ਦਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਬਿਰ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਆਰਸੀ ਲਈ ਭੇਜੀ।
******
ਗ਼ਜ਼ਲ
ਸਦੀਓਂ ਸੇ ਧੁਲ ਕੇ ਬਾਂਸ ਪੇ ਲਟਕੀ ਰਹੀ ਕਮੀਜ਼।
ਗ਼ਮ ਕੀ ਕਹੇ ਹੈ ਦਾਸਤਾਂ ਰੋਤੀ ਹੁਈ ਕਮੀਜ਼।
-----
ਮੁਫ਼ਲਿਸ ਕੇ ਤਨ ਪੇ ਚੀਥੜੇ ਬਨ ਕਰ ਪੜੀ ਰਹੇ,
ਰੋ-ਰੋ ਕੇ ਚੀਖ਼ਤੀ ਰਹੀ ਸੂਲੀ ਚੜ੍ਹੀ ਕਮੀਜ਼।
-----
ਪੱਥਰ ਕਾ ਦਿਲ ਲੀਏ ਹੁਏ ਦੇਖੇ ਹੈ ਚਾਰ ਸੂ,
ਪੈਬੰਦ ਇਸ ਕਦਰ ਲਗੇ ਰੋਨੇ ਲਗੀ ਕਮੀਜ਼।
-----
ਝੂੰਝਲਾ ਦੀਆ ਹੈ ਵਕਤ ਕੀ ਗਰਦਿਸ਼ ਨੇ ਇਸ ਕਦਰ,
ਕੁਛ ਮੂੰਹ ਸੇ ਬੋਲਤੀ ਨਹੀਂ ਜਨਮੋਂ ਜਲੀ ਕਮੀਜ਼।
-----
ਕਪੜੇ ਕੇ ਥਾਨ ਸੇ ਕਟੀ ਕੈਂਚੀ ਕੀ ਕਾਟ ਸੇ,
ਸੂਈ ਕੀ ਨੋਕ ਸੇ ਸਿਲੀ ਤੋ ਫਿਰ ਬਨੀ ਕਮੀਜ਼।
-----
ਸੂਰਜ ਕੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਸੇ ਹੋ ਜੈਸੇ ਨਿਖ਼ਰ ਗਈ,
ਕੁਛ ਇਸ ਤਰਹ ਧੁਲੀ ਹੁਈ ਲਗਨੇ ਲਗੀ ਕਮੀਜ਼।
-----
‘ਸਾਬਿਰ’ ਕੇ ਹਾਥ ਸੇ ਕਹਾਂ ਮਛਲੀ ਨਿਕਲ ਗਈ ?
ਪਾਨੀ ਮੇਂ ਭੀਗ ਕਰ ਭੀ ਕਿਉਂ ਸੂਖੀ ਰਹੀ ਕਮੀਜ਼।
No comments:
Post a Comment