ਗ਼ਜ਼ਲ
ਤੇਜ਼ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਕਾ ਸਫ਼ਰ ਸ਼ਾਮ ਕੇ ਬਾਦ।
ਫੂਲ ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਮੇਂ ਭੀ ਖਿਲਤੇ ਹੈਂ ਮਗਰ ਸ਼ਾਮ ਕੇ ਬਾਦ।
-----
ਉਸਸੇ ਦਰਿਯਾਫ਼ਤ 1 ਨ ਕਰਨਾ ਕਭੀ ਦਿਨ ਕੇ ਹਾਲਾਤ,
ਸੁਬਹ ਕਾ ਭੂਲਾ ਜੋ ਲੌਟ ਆਯਾ ਹੋ ਘਰ ਸ਼ਾਮ ਕੇ ਬਾਦ।
-----
ਕ਼ਦ ਸੇ ਬੜ੍ਹ ਜਾਏ ਜੋ ਸਾਯਾ ਤੋ ਬੁਰਾ ਲਗਤਾ ਹੈ,
ਅਪਨਾ ਸੂਰਜ ਵੋ ਉਠਾ ਲੇਤਾ ਹੈ ਹਰ ਸ਼ਾਮ ਕੇ ਬਾਦ।
-----
ਦਿਨ ਤੇਰੇ ਹਿਜਰ ਮੇਂ ਕਟ ਜਾਤਾ ਹੈ ਜੈਸੇ-ਤੈਸੇ,
ਮੁਝਸੇ ਰਹਿਤੀ ਹੈ ਖ਼ਫ਼ਾ ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਰ ਸ਼ਾਮ ਕੇ ਬਾਦ।
-----
ਤੁਮ ਨ ਕਰ ਪਾਓਗੇ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਤਬਾਹੀ ਕਾ ਮੇਰੀ,
ਤੁਮਨੇ ਦੇਖਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਖੰਡਹਰ ਸ਼ਾਮ ਕੇ ਬਾਦ।
-----
ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਕੁਛ ਭੀ ਕਹੇ ਸਬ ਮਨਜ਼ੂਰ,
ਮੁਝਕੋ ਰਹਿਤੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਅਪਨੀ ਖ਼ਬਰ ਸ਼ਾਮ ਕੇ ਬਾਦ।
-----
ਯੇ ਹੀ ਮਿਲਨੇ ਕਾ ਸਮਯ ਭੀ ਹੈ ਬਿਛੜਨੇ ਕਾ ਭੀ,
ਮੁਝਕੋ ਲਗਤਾ ਹੈ ਬਹੁਤ ਅਪਨੇ ਸੇ ਡਰ ਸ਼ਾਮ ਕੇ ਬਾਦ।
-----
ਤੀਰਗੀ 2 ਹੋ ਤੋ ਵਜੂਦ ਉਸਕਾ ਚਮਕਤਾ ਹੈ ਬਹੁਤ,
ਢੂੰਡ ਤੋ ਲੂੰਗਾ ਉਸੇ ‘ਨੂਰ’ ਮਗਰ ਸ਼ਾਮ ਕੇ ਬਾਦ।
*****
ਔਖੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ: ਦਰਿਯਾਫ਼ਤ 1 – ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਨਾ, ਤੀਰਗੀ 2- ਹਨੇਰਾ
*****
ਗ਼ਜ਼ਲ ਮੂਲ ਉਰਦੂ/ਹਿੰਦੀ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਪੀਅੰਤਰ: - ਤਨਦੀਪ ‘ਤਮੰਨਾ’
