ਮਾਏ ਨੀ ਸੁਣ ਮੇਰੀਏ ਮਾਏ....

ਲੋਕ ਬੋਲੀਆਂ

ਮਾਏ ਨੀ ਸੁਣ ਮੇਰੀਏ ਮਾਏ, ਨਾ ਕਰ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਨੀ!

ਇਹ ਧੀਆਂ ਦਿਨ ਚਾਰ ਦਿਹਾੜੇ, ਜਿਉਂ ਜੋਗੀ ਦੀ ਫੇਰੀ ਨੀ!

----

ਮਾਏ ਨੀ ਸੁਣ ਮੇਰੀਏ ਮਾਏ, ਦਾਜ ਕਿਦ੍ਹੇ ਕੋਲੋਂ ਮੰਗਾਂ ਨੀ!

ਮਛਲੀ ਦੇ ਥਾਂ ਲੌਂਗ ਹੰਢਾਵਾਂ, ਚੂੜੇ ਦੀ ਥਾਂ ਵੰਗਾਂ ਨੀ!

ਲੋਕ ਬੋਲੀਆਂ

ਦੋਸਤੋ! ਦਰਵੇਸ਼ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਇੱਕ ਲੋਕ ਬੋਲੀ ਭੇਜ ਕੇ ਜਵਾਬ ਮੰਗਿਆ ਸੀ ਕਿ... ਕੀ ਇਸ ਬੋਲੀ ਦੀ ਜੁਗਲਬੰਦੀ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ...ਸੋ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਵਾਲ ਤੇ ਮੇਰਾ ਜਵਾਬ ਵੀ ਲੋਕ ਬੋਲੀਆਂ ‘ਚ ਹਾਜ਼ਰ ਨੇ:

ਲੋਕ ਬੋਲੀਆਂ

ਸਵਾਲ:

ਦਾਣੇ ਚੱਬੀਏ ਰੁਮਾਲ ਵਿਛਾ ਕੇ,

ਮੱਚਦਿਆਂ ਨੂੰ ਮੱਚ ਲੈਣ ਦੇ!

----

ਜਵਾਬ:

ਤੇਰੇ ਦਾਣਿਆਂ ਤੋਂ ਨੀਂਦ ਪਿਆਰੀ

ਵੇ ਸੁੱਤੀ ਨਾ ਜਗਾਈਂ ਮਿੱਤਰਾ!

ਲੋਕ ਬੋਲੀਆਂ

ਦੋਸਤੋ! ਇੱਕ ਲੋਕ ਬੋਲੀ ਆਪਾਂ ਸਭ ਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ‘ਹੱਥ ਘੁੱਟ ਕੇ ਗੱਡੀ ਨੂੰ ਪਾਇਆ, ਰੋਂਦੀ ਜਾਵੇਂ ਉਤਲੇ ਮਨੋਂ’...ਇਹਦੇ ਨਾਲ਼ ਰਲ਼ਦੀਆਂ ਮਿਲ਼ਦੀਆਂ ਲੋਕ-ਬੋਲੀਆਂ ਯਾਦ ਆਈਆਂ ਨੇ, ਸੋਚਿਆ ਕਿਉਂ ਨਾ ਅੱਜ ਸਭ ਨਾਲ਼ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕਰਾਂ। ਆਧੁਨਿਕਤਾ ਦੀ ਦੌੜ ਵਿੱਚ ਵਿਸਾਰੇ ਜਾ ਰਹੇ ਲੋਕ ਗੀਤਾਂ, ਲੋਕ ਬੋਲੀਆਂ ਨੂੰ ਸੁਰਜੀਤ ਰੱਖਣ ਦੀ ਇਹ ਇੱਕ ਨਿਮਾਣੀ ਜਿਹੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ।

ਲੋਕ ਬੋਲੀਆਂ

ਡੋਲੇ ਕੋਲ਼ ਖੜੋਤਿਆ ਯਾਰਾ!

ਮੈਥੋਂ ਵੇ ਤੂੰ ਕੀ ਮੰਗਦਾ?

----

ਮੈਥੋਂ ਰੋਂਦੀ ਝੱਲੀ ਨਾ ਜਾਵੇਂ,

ਤੈਥੋਂ ਕੀ ਮੈਂ ਪੰਡ ਮੰਗਦਾ!

----

ਐਵੇਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦਾ ਜੀਅ ਪਰਚਾਵਾ,

ਰੋਂਦੀ ਨਾ ਤੂੰ ਜਾਣੀ, ਮਿੱਤਰਾ!

ਲੋਕ ਬੋਲੀਆਂ

ਦੋਸਤੋ! ਸਤਿਕਾਰਤ ਗਿਆਨੀ ਸੰਤੋਖ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੇ ਬੇਹੱਦ ਖ਼ੁਬਸੂਰਤ ਤੇ ਰੌਚਕ ਛੜਿਆਂ ਵਾਲ਼ੇ ਲੇਖ ਤੇ ਸਤਿਕਾਰਤ ਸਰਾਏ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਟਿੱਪਣੀ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਕੁੱਝ ਲੋਕ ਬੋਲੀਆਂ ਯਾਦ ਆ ਗਈਆਂ...ਸੋਚਿਆ ਕਿਉਂ ਨਾ ਸਭ ਨਾਲ਼ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕਰਾਂ..:)

ਲੋਕ ਬੋਲੀਆਂ 'ਚ ਛੜਾ

ਐਵੇਂ ਭਰਮ ਰੰਨਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰੇ,
ਹਲ਼ਕੇ ਨਾ ਛੜੇ ਫਿਰਦੇ।
----
ਅਸੀਂ ਰੱਬ ਦੇ ਪਰਾਹੁਣੇ ਆਏ,
ਲੋਕੀਂ ਸਾਨੂੰ ਛੜੇ ਆਖਦੇ।
----
ਜਾਵੇਂਗਾ ਜਹਾਨੋਂ ਖਾਲੀ,
ਵੇ ਛੜਿਆ ਦੋਜਕੀਆ।
----
ਕਾਹਨੂੰ ਦਿੰਨੀਏਂ ਕੁਪੱਤੀਏ ਗਾਲ੍ਹਾਂ,
ਛੜੇ ਦਾ ਕਿਹੜਾ ਪੁੱਤ ਮਰ ਜੂ।
----
ਖੁੱਸ ਗਈ ਛੜਿਆ ਮੁਖ਼ਤਿਆਰੀ,
ਭਾਬੋ ਲੈ ਗਈ ਨਾਲ਼ ਕੁੰਜੀਆਂ।
----
ਛਿੱਟਾ ਦੇ ਗਈ ਝਾਂਜਰਾਂ ਵਾਲ਼ੀ,
ਛੜਿਆਂ ਦਾ ਦੁੱਧ ਉੱਬਲ਼ੇ।
----
ਜਿੱਤ ਹੋ ਜੂ ਵੇ ਫ਼ਰੰਗੀਆ ਤੇਰੀ,
ਛੜਿਆਂ ਨੂੰ ਲੈ ਜਾ ਲਾਮ 'ਤੇ।