ਆਰਸੀ: ਨਜ਼ਮ

ਦੋਸਤੋ! ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੀ ਹੋ ਕਿ ਆਰਸੀ ਨੂੰ Facebook ਅਤੇ Twitter ਨਾਲ਼ ਵੀ ਜੋੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ਼ ਇਹਨਾਂ ਸਾਈਟਾਂ ਤੇ ਅਕਾਊਂਟ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਰਸੀ ਬਲੌਗ ਨੂੰ ਓਥੋਂ ਵੀ join ਅਤੇ follow ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਲਿੰਕ ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਤੁਹਾਡੇ ਦਿੱਤੇ ਹਰ ਸਹਿਯੋਗ ਲਈ ਮਸ਼ਕੂਰ ਹਾਂ।
ਅਦਬ ਸਹਿਤ
ਤਨਦੀਪ ਤਮੰਨਾ

Showing posts with label ਨਜ਼ਮ. Show all posts

Thursday, November 15, 2012

ਅਲਵਿਦਾ ਸਰੋਦ ਸੁਦੀਪ ਸਾਹਿਬ - ਆਰਸੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵੱਲੋਂ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ

ਅਲਵਿਦਾ ਸੁਦੀਪ ਸਾਹਿਬ....
..........

ਸਾਹਿਤਕ ਨਾਮ: ਸਰੋਦ ਸੁਦੀਪ
ਅਸਲੀ ਨਾਮ: ਮੋਹਣ ਸਿੰਘ
ਜਨਮ: ਜਗਰਾਓਂ... ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਸਮਰਾਲ਼ੇ ਰਹੇ ਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਅੰਤਿਮ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ‘ਚ ਲੁਧਿਆਣਾ ਵਿਖੇ ਰਿਹਾਇਸ਼
ਉਮਰ: 69 ਸਾਲ
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕਿਤਾਬਾਂ: ਕਾਵਿ-ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਬੇਨਾਮ ਬਸਤੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਕਹੋ, ਪਰਾਈ ਧਰਤੀ, ਲਓ ਇਹ ਖ਼ਤ ਪਾ ਦੇਣਾ, ਲਾ ਬੈਲੇ, ਪਰਲੇ ਪਾਰ ( ਚੋਣਵੀਂ ਕਵਿਤਾ ), ਦੇਵੀ, ਗੀਤਾਂਜਲੀ ( ਟੈਗੋਰ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਮਾਂ ਦਾ ਪੰਜਾਬੀ ਅਨੁਵਾਦ ) ਕਾਵਿ-ਨਕਸ਼ ( ਪੰਦਰਾਂ ਕਵੀਆਂ ਬਾਰੇ ਸੰਖੇਪ ਨਿਬੰਧ ) ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਹਨ।
=====
ਦੋਸਤੋ! ਕੁਝ ਘੰਟੇ ਪਹਿਲਾਂ ਫੇਸਬੁੱਕ 'ਤੇ ਵੇਖੀ ਖ਼ਬਰ ਅਨੁਸਾਰ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰ ਜਨਾਬ ਸੁਦੀਪ ਸਾਹਿਬ ਇਸ ਫ਼ਾਨੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਆਖ ਗਏ ਹਨ। ਕੁਝ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀਰ ਦਵਿੰਦਰ ਪੂਨੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲ਼ ਕੇ ਆਏ ਸਨ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਕ ਆਪਣੀ ਇਕ ਕਿਤਾਬ “ ਦੇਵੀ ” ਵੀਰੇ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ.... ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਦੋਹਤਰੀ ਨੇ ਨਾਮ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹ ਕਿਤਾਬ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਕੋਲ਼ ਆਰਸੀ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਵਿਚ ਹੈ। ਇਸ ਵਿਚ 64 ਨਜ਼ਮਾਂ ਹਨ...ਜੋ ਸੁਦੀਪ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਆਪਣੀ ਦੋਹਤਰੀ ਦੇਵੀ ਨੂੰ ਮੁਖ਼ਾਤਿਬ ਹੋ ਕੇ ਲਿਖੀਆਂ ਸਨ। ਇਹ ਦਰਅਸਲ ਇਕ ਲੰਮੀ ਕਵਿਤਾ ਹੀ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚਲੀਆਂ ਨਜ਼ਮਾਂ ਬਹੁਤ ਉੱਚ-ਪੱਧਰ ਦੀਆਂ ਹਨ ਉਥੇ ਇਸਦੀ ਅੰਤਿਕਾ ਬੜੀ ਰੌਚਕ ਹੈ। ਸੁਦੀਪ ਸਾਹਿਬ ਲਿਖਦੇ ਨੇ:-
............
”.....ਮੇਰਾ ਸਹੀ ਟਿਕਾਣਾ ਚੁੱਪ ‘ਚ ਹੈ ... ਮੈਂ ਰੁੱਖਾਂ ਨਾਲ਼ ਲੱਗ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ..... ਕ਼ਬਰਾਂ ਵਿਚ ਸੁੱਤੀਆਂ ਪਈਆਂ ਰੂਹਾਂ ਨੂੰ ਮੁਖ਼ਾਤਿਬ ਹੋਇਆ ਹਾਂ... ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਿਖ ਕੇ ਵੀ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੁੱਤਾ ਹਾਂ.... ਇਹ ਜਗਣ-ਬੁਝਣ ਲਗਾਤਾਰ ਜਾਰੀ ਹੈ...ਬੱਚਾ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਰੱਬ ਹੈ..ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਉਦੋਂ ਦਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਤਰਿਆ ਹੈ ਜਦੋਂ ਦੀ ਦੇਵੀ ( ਦੋਹਤੀ ਸੂਖ਼ਮ ) ਮੇਰੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿਚ ਆਈ ਹੈ.....”
........
ਆਰਸੀ ਦੀ ਅੱਜ ਦੀ ਪੋਸਟ ਵਿਚ ਮੈਂ ਸੁਦੀਪ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਏਸੇ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚੋਂ ਚੰਦ ਬੇਹੱਦ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਨਜ਼ਮਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ਼ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿੱਘੀ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਭੇਟ ਕਰਦੀ ਹਾਂ। ਨਜ਼ਮਾਂ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਸੁਦੀਪ ਸਾਹਿਬ ਕਿਸ ਲੈਵਲ ਦੇ ਬੌਧਿਕ ਸ਼ਾਇਰ ਸਨ....ਪਰ ਮੁਆਫ਼ ਕਰਨਾ......ਬਹੁਤ ਦੁੱਖ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਸਾਡੇ ਪਾਠਕਾਂ ਅਤੇ ਆਲੋਚਕਾਂ ਕੋਲ਼ ਐਸੇ ਸ਼ਾਇਰਾਂ ....ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਲਈ ਵਕ਼ਤ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਲਵਿਦਾ ਸੁਦੀਪ ਸਾਹਿਬ.....

=======

ਨਜ਼ਮ
ਦੇਵੀ ਮੇਰੇ ਮਗਰ ਮਗਰ
ਗੇੜੇ ਤੇ ਗੇੜਾ ਰੱਖਦੀ ਹੈ
ਖੇਡਦੀ ਖੇਡਦੀ
ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਣ ‘ਚ ਲੱਗੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ
ਮੌਨ ਰਹਿ ਕੇ
ਮੇਰੇ ਸਾਹਾਂ ‘ਚ

ਆਪਣੇ ਸਾਹ ਘੋਲ਼ਦੀ
ਬਹਾਰ ‘ਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ

ਮੈਂ ਬੁੱਢੇ ਬਿਰਖ਼ ਵਾਂਗ
ਦੂਰ ਤਾਈਂ
ਟਹਿਣੀਆਂ ਫੈਲਾਈ
ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਲ੍ਹ-ਬਲਾਵਾਂ ਤੋਂ
ਬਚਾਉਣ ਖ਼ਾਤਿਰ
ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ
ਤੁਰਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ...
======
ਨਜ਼ਮ
ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਾਜ਼ ‘ਚ
ਏਨੀਆਂ ਸੁਰਾਂ ਨਹੀਂ

ਪਤਾ ਨਹੀਂ
ਉਹ ਕਿਹੜਾ ਗੀਤ ਹੈ
ਜੋ ਢੇਰ ਸਾਰੀਆਂ
’ਕੱਠੀਆਂ ਸੁਰਾਂ ਲੈ ਕੇ
ਦੇਵੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ

ਇਹ ਇਉਂ ਗੀਤ ਗਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਜਿਸ ਦੇ ਅਰਥ ਕਿਸੇ ਕੋਲ਼ ਨਹੀਂ

ਮੈਂ ਦੇਵੀ ਵਾਂਗ
ਕਦੀ ਵੀ
ਇਕ ਸੁਰ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ

ਉਸ ਪਿੱਛੇ
ਕਿਸੇ ਉੱਚੇ ਦੀ ਰਾਖੀ ਹੈ
ਰੱਬਾ!
ਉਹ ਤੇਰੇ ਬਿਨ
ਹੋਰ ਕੌਣ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ!
======
ਨਜ਼ਮ
ਨਾ ਚੰਚਲ ਪੌਣ
ਨਾ ਨੱਚਣ-ਟੱਪਣ
ਨਾ ਕਿਸੇ ਗੀਤ ਦਾ
ਸੁਰ-ਸਿਰਾ
ਦੇਵੀ ਆਰਾਮ ਨਾਲ਼
ਸੌਣ ‘ਤੇ ਹੈ

ਉਹ ਜਾਗੇ ਤਾਂ
ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਤੋਤਲੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਸੰਗ
ਆਪਣੀ ਚੁੱਪ ਜੋੜ ਦਿਆਂਗਾ
ਹੋਈਆਂ ਭੁੱਲਾਂ ਲਈ
ਖ਼ਿਮਾ ਮੰਗਾਂਗਾ

ਮੇਰੇ ਝੁਕੇ ਸਿਰ ਹੇਠ
ਉਹ ਨੀਵੇਂ ਹੋ ਝਾਕੇਗੀ
ਦੋ ਨਿੱਕੀਆਂ ਦੰਦੀਆਂ ‘ਚ
ਹੱਸ ਪਏਗੀ

ਉਸ ਦੇ ਜਾਗਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ‘ਚ
ਮੈਂ ਹੱਥ ਜੋੜੀ ਬੈਠਾ ਹਾਂ....
=====
ਨਜ਼ਮ
ਆਪ-ਮੁਹਾਰੇ
ਦੇਵੀ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ
ਉਤਾਂਹ ਉੱਠ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ
ਉਸ ਦੇ ਨਿੱਕੇ ਹੱਥ
ਸੁਤੰਤਰ ਹਵਾ ‘ਚ
ਵਾਰ-ਵਾਰ ਲਹਿਰਦੇ ਨੇ
ਜਿਵੇਂ ਮੈਨੂੰ ਆਖਦੇ ਹੋਣ.....
ਸੁਰਤ ਰੱਖ
ਸੁਰਤਿ ‘ਚ ਬਹਿ ਜਾ....
======
ਨਜ਼ਮ
ਜੇ ਕਿਤੇ
ਰੱਬ ਮਿਹਰਬਾਨ ਹੋ ਜੇ

ਭੋਰਾ ਮੀਂਹ ਦੇ
ਛਿੱਟੇ ਪੈ ਜਾਣ
ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ
ਮੁਰਝਾਏ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ
ਰੌਣਕ ਆ ਜਾਏ

ਉਸ ਦੀ ਰੌਣਕ
ਮੇਰੀ ਰੌਣਕ ਨਾਲ਼ ਜੁੜੀ ਹੈ....
======
ਨਜ਼ਮ
ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਦਿਸਦਾ ਹਾਂ
ਤਿਵੇਂ ਤਿਵੇਂ ਮੈਂ ਹਾਂ ਨਹੀਂ
ਦੇਵੀ!
ਤੂੰ ਤਾਂ ਹਨੇਰੇ ‘ਚ
ਦੀਵੇ ਚੁੱਕੀ ਫਿਰਦੀ ਏਂ
ਇਕ ਦੀਵਾ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਦੇ ਦੇ
ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਚਾਨਣ ‘ਚ
ਟਿਕ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਹਮੇਸ਼ ਹਮੇਸ਼ ਲਈ.....
=====
ਨਜ਼ਮ
ਮੈਂ ਸੁਪਨੇ ‘ਚ ਦੇਖਿਆ:
ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨੇ ਰੰਗਾਂ ਦੇ ਫੁੱਲ
ਦੇਵੀ ਨੂੰ
ਲੁਕਾਉਣ ਦੇ ਆਹਰ ‘ਚ
ਕਦੀ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਛੂੰਹਦੇ
ਕਦੀ ਪਰੇ ਹਟ ਜਾਂਦੇ
ਦੇਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਚ ਖਿੜੀ-ਪੁੜੀ
ਹੱਸਣ ‘ਤੇ ਸੀ
ਦੋ ਦੰਦ ਲਿਸ਼-ਲਿਸ਼ ਕਰਦੇ
ਸਿਰ ਦੇ ਵਾਲ਼ ਹਵਾ ‘ਚ ਉੱਡਦੇ
ਬਹਾਰ ਬਣ-ਬਣ ਬਹਿੰਦੇ

ਜਾਗਣ ‘ਤੇ
ਖ਼ਿਆਲਾਂ ਖ਼ਿਆਲਾਂ ‘ਚ
ਦੇਰ ਤਾਈਂ
ਮੈਂ ਬਿਸਤਰ ‘ਚ
ਉੱਸਲ਼ਵੱਟੇ ਲੈਂਦਾ ਰਿਹਾ
ਆਏ ਸੁਰਗ ਨੂੰ

ਸਾਂਭ-ਸਾਂਭ ਰੱਖਦਾ ਰਿਹਾ....
======
ਨਜ਼ਮ

ਦੇਵੀ ਆਪਣਾ ਤੌਲੀਆ
ਸਿਰ ‘ਤੇ ਟਿਕਾਈ
ਆਖਣ ‘ਤੇ ਹੈ-
”ਇਹ ਤੌਲੀਆ ਮਾਮੂ ਦਾ
ਇਹ ਤੌਲੀਆ ਨਾਨੀ ਦਾ
ਇਹ ਤੌਲੀਆ – ਉਏ ਨਾਨੂ..
ਇਹ ਤੌਲੀਆ - ਨਾਨੂ ਦਾ..”

ਮੈਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ‘ਚ
ਝਾਕੀ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ
ਝਾਕੀ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ....
ਹਾਏ! ਮੇਰਾ ਤੌਲੀਆ ਕਿੱਥੇ ਹੈ!

ਮੇਰਾ ਤੌਲੀਆ ਵੀ ਤਾਂ ਦੇਵੀ
ਤੇਰੇ ਕੋਲ਼ ਹੈ
ਜਿਸ ਨਾਲ਼ ਮੈ ਤਨ-ਮਨ ਦੀ
ਰੋਜ਼ ਮੈਲ਼ ਲਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ...
=====
ਨਜ਼ਮ
ਮੇਰੇ ਰੁੰਡ-ਮਰੁੰਡ ਸਿਰ ‘ਚੋਂ
ਹਰੇ ਪੱਤੇ ਨਿੱਕਲ਼ ਆਏ ਨੇ
ਦੇਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਦੇਖ
ਇਸ਼ਾਰੇ ਤੇ ਇਸ਼ਾਰਾ
ਕਰੀ ਹੱਸੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
ਹੱਸਦੀ ਹੱਸਦੀ
ਦੂਹਰੀ ਹੋਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ

ਮੇਰੇ ‘ਚ ਉਸ ਵਰਗਾ
ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਹੈ
ਕੁਝ ਫ਼ਾਲਤੂ ਦਾ
ਨਾਲ਼ੋਂ ਲਹੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਡਿੱਗੇ ਨੂੰ ਵੀ
ਦੇਖੀ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ
ਨਵੇਂ ਨੂੰ ਵੀ ਦੇਖੀ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ....
======
ਨਜ਼ਮ

ਕੁਝ ਘੜੀਆਂ ਹੋਰ
ਕੁਝ ਪਲ ਹੋਰ
ਚਰਚ ਦੀ ਘੰਟੀ ਵੱਜਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ
ਇਹ ਰੁੱਤਾਂ
ਚਾਰ ਮੌਸਮ
ਚਾਰ ਰੰਗ
ਚੇਤੇ ‘ਚ ਲਹਿਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ
ਮੈਨੂੰ
ਦੇਵੀ ‘ਚ ਵਿਲੀਨ ਹੋ ਲੈਣ ਦਿਉ
ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ
ਪਿਆਰ ਨਾਲ਼ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ:
ਜਦ ਮੈਂ ਇੱਥੋਂ
ਕੂਚ ਕਰਨ ਲੱਗਾਂ
ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਘਰ ਦੇ ਦੁਆਰ
ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਰਹਿਣ ਦੇਣਾ.....

Wednesday, September 19, 2012

ਰਾਣਾ ਰਣਬੀਰ - ਆਰਸੀ 'ਤੇ ਖ਼ੁਸ਼ਆਮਦੇਦ - ਨਜ਼ਮਾਂ

ਆਰਸੀ 'ਤੇ ਖ਼ੁਸ਼ਆਮਦੇਦ
ਸਾਹਿਤਕ ਨਾਮ: ਰਾਣਾ ਰਣਬੀਰ
ਅਜੋਕਾ ਨਿਵਾਸ: ਪਟਿਆਲਾ
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕਿਤਾਬਾਂ: ਕਾਵਿ-ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਕਿਣ ਮਿਣ ਤਿੱਪ ਤਿੱਪ ( 2012 ) ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ।
------

ਦੋਸਤੋ! ਉੱਘੇ ਰੰਗ ਕਰਮੀ, ਕਮੀਡੀਅਨ, ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਫਿਲਮ ਅਭਿਨੇਤਾ ਰਾਣਾ ਰਣਬੀਰ ਜੀ ਸਾਹਿਤ ਨਾਲ਼ ਕਾਲੇਜ ਦੇ ਸਮੇਂ ( 1989 ਤੋਂ ) ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਉਹ ਰੰਗਮੰਚ ਨਾਲ਼ ਵੀ 1989 – 1997 ਤੱਕ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ਼ ਜੁੜੇ ਰਹੇ । ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮਾਸਟਰਜ਼ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਵੀ ਥੀਏਟਰ ਅਤੇ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਵਿਸ਼ੇ ‘ਚ ਪਟਿਆਲਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ‘ਚੋਂ ਗੋਲਡ ਮੈਡਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਕੇ ਕੀਤੀ। ਕਾਲੇਜ ਸਮੇਂ ਸਾਹਿਤਕ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਦੇ ਐਡੀਟਰ ਵੀ ਰਹੇ। ਹੁਣ ਤੱਕ 36-37 ਫਿਲਮਾਂ ‘ਚ ਅਭਿਨੈ ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ‘ਚ ਦਿਲ ਆਪਣਾ ਪੰਜਾਬੀ, ਮਿੱਟੀ ਵਾਜਾਂ ਮਾਰਦੀ, ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ ਮਾਈ ਹੋਮ, ਹਸ਼ਰ, ਛੇਵਾਂ ਦਰਿਆ, ਮਹਿੰਦੀ ਵਾਲ਼ੇ ਹੱਥ, ਮੁੰਡੇ ਯੂ ਕੇ ਦੇ, ਜੱਟ ਐਂਡ ਜੂਲੀਅਟ, ਕੈਰੀ ਆੱਨ ਜੱਟਾ ਅਤੇ ਅੱਜ ਦੇ ਰਾਂਝੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਹਨ। ਮੁੰਡੇ ਯੂ ਕੇ ਦੇ, ਇਕ ਕੁੜੀ ਪੰਜਾਬ ਦੀ, ਕਬੱਡੀ ਇਕ ਮੁਹੱਬਤ, ਅੱਜ ਦੇ ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਸੰਵਾਦ ਵੀ ਲਿਖੇ ਹਨ। ਰਣਬੀਰ ਜੀ ਦੀ ਕੈਨੇਡਾ ਫੇਰੀ ਦੌਰਾਨ ਅਗਸਤ 8, 2012 ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਆਰਸੀ ਰਾਈਟਰਜ਼ ਕਲੱਬ ਇੰਟਰ. ਸਰੀ, ਕੈਨੇਡਾ ਵੱਲੋਂ ਮਹਿਕ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਵਿਚ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ਼ ਇਕ ਡਿਨਰ ਰੂ-ਬ-ਰੂ ਸਮਾਗਮ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਵੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਬਹੁਤ ਸਫ਼ਲ ਅਤੇ ਯਾਦਗਾਰੀ ਹੋ ਨਿੱਬੜਿਆ ਸੀ। ਅੱਜ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਲੇਠੇ ਕਾਵਿ-ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਚੋਂ ਚੰਦ ਬੇਹੱਦ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਨਜ਼ਮਾਂ ਘੱਲ ਕੇ ਹਾਜ਼ਰੀ ਲਵਾਈ ਹੈ...ਮੈਂ ਸਮੂਹ ਆਰਸੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵੱਲੋਂ ‘ਕਿਣ ਮਿਣ ਤਿੱਪ ਤਿੱਪ’ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਅਦਬ ਵਿਚ ਖ਼ੁਸ਼ਆਮਦੇਦ ਆਖਦੀ ਹੋਈ, ਇਹਨਾਂ ਨਜ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਅੱਜ ਦੀ ਪੋਸਟ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰਨ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਹਾਸਿਲ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ.....ਤੁਹਾਡੇ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮਾਂ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਰਹੇਗਾ....ਬਹੁਤ-ਬਹੁਤ ਸ਼ੁਕਰੀਆ...ਤਨਦੀਪ
======

ਤੂੰ ਕਿਤੇ ਵੀ ਹੋਂਵੇ

ਨਜ਼ਮ

ਸਭ ਹਾਜ਼ਿਰ ਨੇ

ਸਾਹ

ਅਰਮਾਨ

ਸੁਪਨਿਆਂ ਦਾ ਸਾਈਕ

ਮੰਚ

ਰੰਗਮੰਚ

ਸੰਵਾਦ ਰਚਾਉਂਦੇ ਰਾਹ

ਸਿਰਫ ਤੂੰ ਗ਼ੈਰਹਾਜ਼ਿਰ ਏਂ

ਪਰ

ਤੂੰ ਹੈਂ ਜ਼ਰੂਰ

ਤੇਰੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਸਿਰਜੇਗੀ

ਇਹਨਾਂ ਹਾਜ਼ਿਰ ਹਮਰਾਹੀਆਂ 'ਚੋਂ

ਜ਼ਿੰਦਗੀ

ਤੂੰ .......

ਤੂੰ ਕਿਤੇ ਵੀ ਹੋਵੇਂ ਹੈਂ ਜ਼ਰੂਰ

ਮੈਂ ਪਹੁੰਚ ਹੀ ਜਾਂਵਾਗਾ ਤੇਰੇ ਤੱਕ

ਸਫ਼ਰ ਕਰਦਾ ਕਰਦਾ

ਮੈ........

ਮੈਂ ਪਾ ਹੀ ਲਵਾਂਗਾ ਤੈਨੂੰ

ਮੈਂ ਧਰਤੀ

ਤੂੰ ਬੱਦਲ

ਬੱਦਲਾਂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਧਰਤੀ ‘ਤੇ ਹੀ ਵਰ੍ਹੇਗਾ

ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸ ਨੂੰ ਸਿੱਲ੍ਹਾ ਕਰੇਗਾ

ਪਤਾਲ ਨੂੰ?

ਪਤਾਲ 'ਚ ਮੇਰਾ ਇਸ਼ਕ਼ ਹੈ

ਤੇ

ਇਸ਼ਕ਼ ਦਾ ਨਿੱਘ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਛੱਡ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ

=====

ਕਿਣ ਮਿਣ

ਨਜ਼ਮ