ਸ਼ਾਹ ਹੁਸੈਨ - ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਸੱਜਣ ਬਿਨ ਰਾਤੀਂ ਹੋਈਆਂ ਵੱਡੀਆਂ।
ਮਾਸ ਝੜੇ ਝੜ ਪਿੰਜਰ ਹੋਇਆ,
ਕਣ-ਕਣ ਹੋਈਆਂ ਹੱਡੀਆਂ।
ਇਸ਼ਕ ਛੁਪਾਇਆਂ ਛੁਪਦਾ ਨਾਹੀਂ,
ਬਿਰਹੋਂ ਤਾਣਾਵਾਂ ਗੱਡੀਆਂ।
ਰਾਂਝਾ ਜੋਗੀ ਮੈਂ ਜੁਗਿਆਣੀ,
ਕਮਲ਼ੀ ਕਰ-ਕਰ ਸੱਦੀਆਂ।
ਕਹੈ ਹੁਸੈਨ ਫ਼ਕੀਰ ਨਿਮਾਣਾ,
ਦਾਮਨ ਤੇਰੇ ਲੱਗੀਆਂ।

ਸ਼ਾਹ ਹੁਸੈਨ - ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਆਖ ਨੀ ਮਾਏ ਆਖ ਨੀ,
ਮੇਰਾ ਹਾਲ ਸਾਈਂ ਅੱਗੇ ਆਖ ਨੀ।
ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਧਾਗੇ ਅੰਤਰਿ* ਲਾਗੇ,
ਸੂਲ਼ਾਂ ਸੀਤਾ ਮਾਸ ਨੀ।
ਨਿਤ ਜਣੇਂਦੀਏ** ਭੋਲ਼ੀਏ ਮਾਏ,
ਜਣ ਕਰ ਲਾਇਓ ਪਾਪ ਨੀ।
ਕਹੈ ਹੁਸੈਨ ਫ਼ਕੀਰ ਨਿਮਾਣਾ,
ਜਾਣਦਾ ਮਾਉਲਾ ਆਪ ਨੀ।

* ਅੰਦਰ , ** ਜਨਮ ਦੇਣ ਵਾਲ਼ੀ

ਸ਼ਾਹ ਹੁਸੈਨ - ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਹੁਣਿ ਤਣਿ ਦੇਸਾਂ ਤੇਰਾ ਤਾਣਾ
ਕਤਦਿਆਂ ਕਤਦਿਆਂ ਉਮਰ ਵਿਹਾਈ,
ਨਿਕਲ਼ਿਆ ਸੂਤ ਪੁਰਾਣਾ।
ਖੱਡੀ ਦੇ ਵਿਚ ਜੁਲਾਹੀ ਫਾਥੀ*
ਨਲੀਆਂ ਦਾ ਵਖਤ ਵਿਹਾਣਾ।
ਤਾਣੇ ਪੋਟੇ ਇਕੋ ਸੂਤਰਿ,
ਦੁਤੀਆ ਭਾਉ ਨਾ ਜਾਣਾ।
ਚਉਂਸੀ ਪੈਂਸੀਂ ਛਡਿ ਕੁਰਾਹੀ,
ਹਜ਼ਾਰੀਂ ਰੱਛ ਪਛਾਣਾ।
ਤਾਣਾ ਆਂਦਾ ਥਾਣਾ ਆਂਦਾ,
ਆਂਦਾ ਚਰਖਾ ਪੁਰਾਣਾ।
ਆਖਣ ਦੀ ਕਿਛੁ ਹਾਜਤਿ** ਨਾਹੀਂ,
ਜੇ ਜਾਣਾ ਸੋ ਜਾਣਾ।
ਧਰਨਿ*** ਅਕਾਸ ਵਿਚਿ ਵਿਥੁ ਚੱਪੇ ਦੀ,
ਤਹਾਂ ਸ਼ਾਹਾਂ ਦਾ ਤਾਣਾ।
ਸਭ ਦੀਸੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦਾ ਮੰਦਰਿ,
ਵਿਚਿ ਸ਼ਾਹ ਹੁਸੈਨ ਨਿਮਾਣਾ।

* - ਫਸ ਗਈ, ** - ਲੋੜ, *** - ਧਰਤੀ

ਡਾ: ਕੌਸਰ ਮਹਿਮੂਦ - ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਮੇਰਾ ਰਾਂਝਣ ਦੀਨ ਈਮਾਨ।

ਮਾਏ ਨੀ ਮੇਰਾ ਰਾਂਝਣ ਦੀਨ ਈਮਾਨ।

ਭੈੜਾ ਖੇੜਾ ਮੇਰੇ ਲੜ ਲੱਗਿਆ

ਜਿਓਂ ਕੋਰੇ ਕਾਗ਼ਜ਼ ਸਿਆਹੀ।

ਨਾ ਕੋਈ ਹਰਫ਼ ਨਾ ਸ਼ਕਲ ਸੁਹਾਵੇ

ਨਿੱਤ ਖਾਵੇ ਚਿਟਿਆਈ।

ਰਾਂਝਾ ਖ਼ੁਸ਼ ਖ਼ਤ ਹਰਫ਼ ਰੂਹਾਨੀ

ਜੀਹਦੀ ਕੁੱਲ ਆਲਮ ਰੁਸ਼ਨਾਈ।

ਰੱਬ ਮੇਰਾ ਤਨ ਉਲੀਕਿਆ

ਮੇਰੀ ਜੱਗ ਤੋਂ ਵੱਖਰੀ ਸ਼ਾਨ।

ਹੱਥ ਲਾਇਆਂ ਮੈਲ਼ੀ ਹੋ ਜਾਵਾਂ

ਮੈਂ ਕਾਗ਼ਜ਼ ਬਣੀ ਕੁਰਾਨ।

ਮੇਰਾ ਰਾਂਝਣ ਦੀਨ ਈਮਾਨ

ਮਾਏ ਨੀ ਮੇਰਾ ਰਾਂਝਣ ਦੀਨ ਈਮਾਨ।

ਸ਼ਾਹ ਹੁਸੈਨ- ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਇਕ ਦਿਨ ਤੈਨੂੰ ਸੁਪਨਾ ਵੀ ਹੋਸਨ,
ਗਲ਼ੀਆਂ ਬਾਬਲ ਵਾਲ਼ੀਆਂ।
ਉੱਡ ਗਏ ਭੌਰ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਕੋਲੋਂ,
ਸਣੇ ਪੱਤਰਾਂ ਸਣੇ ਡਾਲੀਆਂ।
ਜੰਗਲ਼ ਢੂੰਡਿਆ ਮੈਂ ਬੇਲਾ ਢੂੰਡਿਆ,
ਬੂਟਾ-ਬੂਟਾ ਕਰ ਭਾਲ਼ੀਆਂ।
ਕੱਤਣ ਬੈਠੀਆਂ ਵਤਿ ਵਤਿ ਗਈਆਂ,
ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਖ਼ਸਮ* ਸਮਾਲੀਆਂ।
ਸੇਈ ਰਾਤੀ ਲੇਖੈ ਪਈਆਂ,
ਜਿਕੇ ਨਾਲ ਮਿਤਰਾਂ ਦੇ ਜਾਲੀਆਂ**।
ਜਿਸ ਤਨ ਲਗੀ ਸੋਈ ਤਨ ਜਾਣੈ,
ਹੋਰ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਸੁਖਾਲ਼ੀਆਂ।
ਕਹੈ ਹੁਸੈਨ ਫ਼ਕੀਰ ਸਾਈਂ ਦਾ,
ਬਿਰਹੋਂ ਤੁਸਾਡੇ ਜਾਲੀਆਂ***।
* - ਮਾਲਕ, ** ਗੁਜ਼ਾਰੀਆਂ, *** ਸਾੜੀ ਹਾਂ

ਸ਼ਾਹ ਹੁਸੈਨ - ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਸਾਂਵਲ ਦੀ ਮੈਂ ਬਾਂਦੀ ਬਰਦੀ,
ਸਾਂਵਲ ਮੇਰਾ ਸਾਈਂ।
ਕਹੈ ਹੁਸੈਨ ਫ਼ਕੀਰ ਨਿਮਾਣਾ,
ਸਾਈਂ ਸਿਕਦੀ ਨੂੰ ਦਰਸ ਦਿਖਾਈਂ।

ਸ਼ਾਹ ਹੁਸੈਨ - ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਸੱਜਣ ਦੇ ਗਲ਼ ਬਾਂਹ ਅਸਾਡੀ,
ਕਿਉਂ ਕਰ ਆਖਾਂ ਛੱਡ ਵੇ ਅੜਿਆ।
ਪੋਸਤੀਆਂ ਦੇ ਪੋਸਤ ਵਾਂਗੂੰ,
ਅਮਲ ਪਿਆ ਸਾਡੇ ਹੱਡ ਵੇ ਅੜਿਆ।
ਰਾਮ ਨਾਮ ਦੇ ਸਿਮਰਨ ਬਾਝੋਂ,
ਜੀਵਨ ਦਾ ਕੀ ਹੱਜ ਵੇ ਅੜਿਆ।
ਕਹੈ ਹੁਸੈਨ ਫ਼ਕੀਰ ਸਾਈਂ ਦਾ,
ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਲੜ ਲੱਗ ਵੇ ਅੜਿਆ।

ਸ਼ਾਹ ਹੁਸੈਨ - ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ
ਰਾਂਝਣ ਰਾਂਝਣ ਮੈਨੂੰ ਸਭ ਕੋਈ ਆਖੋ,
ਹੀਰ ਨਾ ਆਖੋ ਕੋਈ।
ਮਾਹੀ ਮਾਹੀ ਕੂਕਦੀ,
ਮੈਂ ਆਪੇ ਮਾਹੀ ਹੋਈ।
ਜਿਸ ਸ਼ਹੁ ਨੂੰ ਮੈਂ ਫਿਰਾਂ ਢੂੰਡੇਂਦੀ,
ਢੂੰਡ ਲੱਧਾ ਸ਼ਹੁ ਸੋਈ।
ਕਹੇ ਹੁਸੈਨ ਸਾਧਾਂ ਦੇ ਮਿਲ਼ਿਆਂ,
ਨਿੱਕਲ਼ ਭੁੱਲ ਗਇਓ ਈ।

ਇਸ਼ਕ ਲਹਰ - ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਜੀਮ ਜਾਣ ਦੇ ਚਰਖੇ ਨੂੰ ਮੂਰਖਾ ਓਏ,
ਲੈ ਚਲਾਵਤ ਕੋਈ ਫ਼ਤੂਰ ਹੋਵੇ।
ਲੈ ਲੈ ਰੂਈ ਪਿਆਰ ਦੇ ਨਾਮ ਵਾਲ਼ੀ,
ਵੱਟ ਪੂਣੀਆਂ ਰਾਜ਼ੀ ਗ਼ਫ਼ੂਰ ਹੋਵੇ।
ਤੱਕਲਾ ਸਿਦਕ, ਯਕੀਨ ਦਾ ਮਾਹਲ ਪਾ ਕੇ,
ਮਨ ਕਾ ਪਾ ਮਣਕਾ, ਜੇ ਸ਼ਊਰ ਹੋਵੇ।
'ਇਸ਼ਕ ਲਹਰ' ਤੂੰ ਕੱਤਦਾ ਰਹੁ ਹਰ ਦਮ,
ਖ਼ੌਰੇ ਕਿਹੜੀ ਤੰਦ ਮਨਜ਼ੂਰ ਹੋਵੇ।

ਮੀਆਂ ਹਦਾਇਤ ਅੱਲਾ

ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਅਲਫ ਅੱਜ ਵੇਲ਼ਾ ਤੇਰੇ ਕੱਤਣੇ ਦਾ,
ਸੂਤਰ ਕੱਤ ਕੁੜੀਏ ਚਰਖਾ ਚਲਦਾ ਈ।
ਬੀੜ, ਚਮੜੀਆਂ ਤੱਕਲਾ ਰਾਸ ਤੇਰਾ,
ਮੁੰਨਾ ਮੂਲ ਨਾਹੀਂ ਕੋਈ ਹਲਦਾ ਈ।
ਤੈਨੂੰ ਪਏ ਲੋਹੜੇ, ਸੜ ਗਏ ਗੋਹੜੇ,
ਵੱਟ ਪੂਣੀਆਂ ਨੀ ਦਿਨ ਢਲਦਾ ਨੀ।
ਗਏ ਵਕਤ ਨੂੰ ਦੇਖ ਹਦਾਇਤ ਅੱਲਾ,
ਮੱਖੀ ਵਾਂਗ ਪਿਆ ਹੱਥ ਮਲਦਾ ਈ।

ਸ਼ਾਹ ਹੁਸੈਨ

ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ

ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਹੋ ਮੁੱਕੀ ਆਂ।

ਮਨਹੁੰ ਨਾ ਵਿਸਾਰੀ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ,

ਹਰਿ ਗੱਲੋਂ ਮੈਂ ਚੁੱਕੀ ਆਂ।

ਅਉਗੁਣਿਆਰੀ ਨੂੰ ਕੋ ਗੁਣ ਨਾਹੀਂ,

ਬਖਸ਼ਿ ਕਰੈਂ ਮੈਂ ਛੁੱਟੀ ਆਂ।

ਜਿਉਂ ਭਾਵੈ ਤਿਉਂ ਰਾਖ ਪਿਆਰਿਆ,

ਦਾਵਣਿ ਤੇਰੇ ਮੈਂ ਲੁੱਕੀ ਆਂ।

ਜੇ ਤੂੰ ਨਜ਼ਰ ਮਿਹਰ ਦੀ ਭਾਲੇਂ

ਚੜ੍ਹਿ ਚਉਬਾਰੇ ਮੈਂ ਸੁੱਤੀ ਆਂ।

ਕਹੈ ਹੁਸੈਨ ਫ਼ਕੀਰ ਸਾਈਂ ਦਾ,

ਦਰ ਤੇਰੇ ਦੀ ਮੈਂ ਕੁੱਤੀ ਆਂ।