ਗ਼ਜ਼ਲਨਾ ਰੱਬ ਮੰਦਰੀਂ ਨਾ ਰੱਬ ਮੱਕੇ।
ਐਵੇਂ ਜੰਗਲ਼ੀਂ ਖਾ ਨਾ ਧੱਕੇ।
-----
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਾਡੀ ਤਾਸ਼ ਦੇ ਪੱਤੇ,
ਤੇਰੀਆਂ ਦੁੱਕੀਆਂ ਸਾਡੇ ਯੱਕੇ।
-----
ਤੇਰੀ ਇੱਜ਼ਤ ਹਾਂ ਮੈਂ ਸੱਜਣਾ!
ਐਵੇਂ ਮੈਨੂੰ ਦੇ ਨਾ ਧੱਕੇ।
-----
ਔਰਤ-ਮਰਦ ਇਵੇਂ ਨੇ ਦੋਵੇਂ,
ਜੀਵਨ ਗੱਡੀ ਦੇ ਦੋ ਚੱਕੇ।
-----
ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਮੇਰਾ ਦੁਸ਼ਮਣ,
ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਜਿਹੜਾ ਡੱਕੇ।
-----
ਜਿੱਥੇ ਆਖੇਂ ਜੀਵਨ ਹਾਜ਼ਰ,
ਵੇਖ ਅਸਾਡੇ ਵਾਅਦੇ ਪੱਕੇ।
-----
ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਹੜ੍ਹ ਮੁੱਕਣ ਨਾਹੀਂ,
ਰਾਤੀਂ ਉਠ-ਉਠ ਮੋੜਾਂ ਨੱਕੇ।
-----
ਜਿਸ ਦੀ ਦਿੱਤੀ ਦੁਨੀਆਂ ਖਾਂਦੀ,
ਜੱਟ ਵਿਚਾਰਾ ਧੂੜਾਂ ਫੱਕੇ।
----
ਪੀੜ ‘ਗ਼ਜ਼ਲ’ ਪਰ ਜਰ ਕਿੰਞ ਹੋਵੇ,
ਗ਼ੈਰ ਜਦੋਂ ਹੋ ਜਾਵਣ ਸੱਕੇ।
2 comments:
Dad ne eh ghazal vi sahit khazane chon Aarsi layee ditti...Thanks Dad!!
Kuljeet ...Ajj pehli vaar tuhadi koi likhi rachna parhi hai...bahut sohna likhdey ho...eddan hi likhdey rehna...
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਾਡੀ ਤਾਸ਼ ਦੇ ਪੱਤੇ,
ਤੇਰੀਆਂ ਦੁੱਕੀਆਂ ਸਾਡੇ ਯੱਕੇ।
Ghazal da eh sheyer kamaal da hai. Keep it up!!
Tamanna
Post a Comment