ਡਾ: ਕੌਸਰ ਮਹਿਮੂਦ ਜੀ ਨੇ ਇਹ ਨਜ਼ਮ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਤੋਂ ਭੇਜੀ।
ਜੰਨਤ ਮੇਰੇ ਘਰ ਦੀ
ਨਜ਼ਮ
ਮਾਰ ਝਪੱਟਾ ਲੈ ਗਈ ਅਜ਼ਲ
ਜੰਨਤ ਮੇਰੇ ਘਰ ਦੀ।
ਸੁੰਞਾ ਹੋ ਗਿਆ ਵਿਹੜਾ ਮੇਰਾ
ਸੁੰਨ ਕਲਾਵੇ ਭਰਦੀ।
ਲੂੰ-ਲੂੰ ਮੇਰੇ ਸੀਤ ਪਰੁੱਤੀ
ਹੱਡੀਂ ਰਚਿਆ ਗ਼ਮ।
ਐਸੀ ਸੱਟ ਕਲੇਜੇ ਵੱਜੀ
ਰਗ-ਰਗ ਨੱਚਿਆ ਗ਼ਮ।
ਪੋਰ-ਪੋਰ ਮੇਰਾ ਐਵੇਂ
ਜਿਵੇਂ ਪਿੰਜਿਆ ਹੋਵੇ ਰੂੰ।
ਤਾਰ-ਤਾਰ ਮੇਰਾ ਟੁੱਟੇ ਜੁੱਸਾ
ਮੈਂ ਕੰਧੀਂ ਦਿੱਤਾ ਮੂੰਹ।
ਰੋ-ਰੋ ਅੱਖਾਂ ਲਾਲ-ਭਬੂਕਾ
ਅੰਬਰੋਂ ਚੁਨਣ ਤਾਰੇ।
ਹਿਜਰ ਵਿਛੋੜਾ ਮਾਰੇ ਡਾਹਢਾ
ਸੱਟ ਕਲੇਜੇ ਮਾਰੇ।
2 comments:
'ਆਰਸੀ’ ਲਈ ਰਚਨਾਵਾਂ ਭੇਜਣ ਲਈ ਤੁਹਾਡਾ ਬੇਹੱਦ ਸ਼ੁਕਰੀਆ। ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਵੀ ਭਰਵੇਂ ਸਹਿਯੋਗ ਦੀ ਆਸ ਨਾਲ਼...
ਤਨਦੀਪ ‘ਤਮੰਨਾ’
Anwar ji...bahut gharaan da haal byaan kar ditta tussi iss nazam ch...Bahut khoob!!
ਐਸੀ ਸੱਟ ਕਲੇਜੇ ਵੱਜੀ
ਰਗ-ਰਗ ਨੱਚਿਆ ਗ਼ਮ।
ਪੋਰ-ਪੋਰ ਮੇਰਾ ਐਵੇਂ
ਜਿਵੇਂ ਪਿੰਜਿਆ ਹੋਵੇ ਰੂੰ।
Shala!! Har ghar aabaad rahey.
Dr. Kausar saheb da shukriya jinna ne ajj tuhadey naal phone te Pakistan ton gall karwayee...
Ohna gallan di sohni yaad de naal....
Tamanna
Post a Comment