ਗ਼ਜ਼ਲਵੁਹ ਸਾਂਸੋਂ ਸੇ ਐਸੇ, ਗੁਜ਼ਰ ਕਰ ਗਯਾ।
ਕਿ ਆਂਖੋਂ ਕੋ ਅਸ਼ਕੋਂ ਸੇ, ਤਰ ਕਰ ਗਯਾ।
----
ਨਹੀਂ ਚੈਨ ਸੇ, ਜਿਸਨੇ ਰਹਨੇ ਦੀਆ,
ਵੁਹੀ ਖ਼ੌਫ਼ ਮੁਝ ਕੋ, ਨਿਡਰ ਕਰ ਗਯਾ।
----
ਜਵਾਨੀ ਤੋ ਕਯਾ, ਜ਼ਿੰਦਗਾਨੀ ਮਿਰੀ,
ਕੋਈ ਸ਼ਖ਼ਸ, ਜ਼ੇਰੋ-ਜ਼ਬਰ ਕਰ ਗਯਾ।
----
ਜਿਸੇ ਏਕ ਪਲ ਕੋ, ਜਗ੍ਹਾ ਦਿਲ ਮੇਂ ਦੀ,
ਵੁਹ ਜੀਵਨ ਹੀ ਮੁਝ ਮੇਂ, ਬਸਰ ਕਰ ਗਯਾ।
----
ਜਹਾਂ ਸੇ ਨਾ ਰਹਨਾ, ਕਭੀ ਬੇ-ਖ਼ਬਰ,
ਜਹਾਂ ਕੋ ਕੋਈ, ਬਾ-ਖ਼ਬਰ ਕਰ ਗਯਾ।
---
ਲੁਟਾਈ ਵਫ਼ਾ, ਜਿਸ ਪੇ ਦਿਲ ਖੋਲ੍ਹ ਕਰ,
ਜਫ਼ਾ ਮੁਝ ਸੇ ਵੁਹ, ਉਮਰ ਭਰ ਕਰ ਗਯਾ।
----
ਮਿਲਾ ਵੁਹ ਤੋ, ਸੋਚੇਂ ਮਿਰੀ ਦਅਫ਼ਤਨ,
ਸਰਾਸਰ, ਇਧਰ ਸੇ ਉਧਰ ਕਰ ਗਯਾ।
----
ਬਹਾ ਕਰ ਵੁਹ ਆਂਸੂ, ਹੂਆ ਯੂੰ ਜੁਦਾ,
ਨਮਕ ਸੇ ਮਿਰੇ ਜ਼ਖ਼ਮ, ਭਰ ਕਰ ਗਯਾ।
----
ਹਵਾਲੇ ਕੀਆ ਜਿਸ ਕੇ, ਚਾਹਤ ਨਗਰ,
ਮੁਝੇ ਆਖ਼ਿਰਸ਼, ਦਰ-ਬ-ਦਰ ਕਰ ਗਯਾ।
----
ਕਹੋਗੇ, ਸਿਤਮ ਗ਼ੇਰ ਪੇ ਕਰ ਕੇ ਤੁਮ,
ਵੁਹ ‘ਅਸ਼ਰਫ਼’ ਥਾ, ਜੋ ਦਰ-ਗੁਜ਼ਰ ਕਰ ਗਯਾ।
1 comment:
Bahut khoob......
Post a Comment