ਗ਼ਜ਼ਲਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਪੀੜ ਪੜ੍ਹਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।
ਮੈਂ ਰਤਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।
----
ਜੇ ਕਦੀ ਵੀ ਬੋਲਦਾਂ ਅਸਮਾਨ ਬਾਰੇ,
ਤਾਂ ਪਰੀਂ ਪਰਵਾਜ਼ ਭਰ ਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।
----
ਇਸ਼ਕ ਮੈਂ ਰੰਗਾਂ ਦਾ ਐਸਾ ਪਾਲ਼ਿਐ ਕਿ,
ਹਰ ਸਮੇਂ ਪਤਝੜ ਤੋਂ ਡਰ ਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।
----
ਸਿਰਫ਼ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਨਾ ਤਰਤੀਬ ਦੇਵਾਂ,
ਜੇ ਲਬੀਂ ਅਹਿਸਾਸ ਫ਼ਰਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।
----
ਭਾਵਨਾ ‘ਤੇ ਜਰਬ ਹੈ ਮੁਮਕਿਨ ਜਦੋਂ ਵੀ,
ਜੀਭ ‘ਤੇ ਤਹਿਜ਼ੀਬ ਧਰ ਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।
----
ਓੜ੍ਹਿਐ ਇਖ਼ਲਾਕ ਦਾ ਹੁਣ ਵੇਸ ਤਾਂ ਹੀ,
ਨੰਗਿਆਂ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਡਰ ਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।
----
ਨਾ ਸੁਣੇ ਆਵਾਜ਼, ਤੂੰ ਆਵਾਜ਼ ਦੇਵੀਂ,
ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਉਤਰਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।
4 comments:
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਪੀੜ ਪੜ੍ਹਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।
ਮੈਂ ਰਤਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।
ਭਾਵਨਾ ‘ਤੇ ਜਰਬ ਹੈ ਮੁਮਕਿਨ ਜਦੋਂ ਵੀ,
ਜੀਭ ‘ਤੇ ਤਹਿਜ਼ੀਬ ਧਰ ਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।
jiyo!! bahut hi khoob kiha
ਇਸ਼ਕ ਮੈਂ ਰੰਗਾਂ ਦਾ ਐਸਾ ਪਾਲ਼ਿਐ ਕਿ,
ਹਰ ਸਮੇਂ ਪਤਝੜ ਤੋਂ ਡਰ ਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।
ਸਿਰਫ਼ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਨਾ ਤਰਤੀਬ ਦੇਵਾਂ,
ਜੇ ਲਬੀਂ ਅਹਿਸਾਸ ਫ਼ਰਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।...
waah.....bhot khoob...!!
ਸਿਰਫ਼ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਨਾ ਤਰਤੀਬ ਦੇਵਾਂ,
ਜੇ ਲਬੀਂ ਅਹਿਸਾਸ ਫ਼ਰਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।
----
ਭਾਵਨਾ ‘ਤੇ ਜਰਬ ਹੈ ਮੁਮਕਿਨ ਜਦੋਂ ਵੀ,
ਜੀਭ ‘ਤੇ ਤਹਿਜ਼ੀਬ ਧਰ ਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।
bahut hi khoobsoorat ghazal,sandhu saahib
ਇਸ਼ਕ ਮੈਂ ਰੰਗਾਂ ਦਾ ਐਸਾ ਪਾਲ਼ਿਐ ਕਿ,
ਹਰ ਸਮੇਂ ਪਤਝੜ ਤੋਂ ਡਰ ਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ।
...Eh shayar bohut hi khoobsurat hai...
Sandhu Sahib...Exquisite piece of poetry you have penned...all the best...
Regards...
Sukhdarshan Dhaliwal
Post a Comment