ਮੌਸਮ

ਆਰਸੀ ਤੇ ਨਵੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ

ਦੋਸਤੋ! ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੀ ਹੋ ਕਿ ਆਰਸੀ ਨੂੰ Facebook ਅਤੇ Twitter ਨਾਲ਼ ਵੀ ਜੋੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ਼ ਇਹਨਾਂ ਸਾਈਟਾਂ ਤੇ ਅਕਾਊਂਟ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਰਸੀ ਬਲੌਗ ਨੂੰ ਓਥੋਂ ਵੀ join ਅਤੇ follow ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਲਿੰਕ ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਤੁਹਾਡੇ ਦਿੱਤੇ ਹਰ ਸਹਿਯੋਗ ਲਈ ਮਸ਼ਕੂਰ ਹਾਂ।
ਅਦਬ ਸਹਿਤ
ਤਨਦੀਪ ਤਮੰਨਾ



Thursday, December 17, 2009

ਜਗਜੀਤ ਸੰਧੂ - ਗੀਤ

ਦੋਸਤੋ! ਅੱਜ ਬੜੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਜਗਜੀਤ ਸੰਧੂ ਜੀ ਨੇ ਇੱਕ ਬੇਹੱਦ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਗੀਤ ਨਾਲ਼ ਹਾਜ਼ਰੀ ਲਵਾਈ ਹੈ। ਕੁਝ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਫ਼ੋਨ ਤੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਤਨਦੀਪ ਮੈਂ ਗੀਤ ਵੀ ਲਿਖਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਯਕੀਨ ਨਾ ਆਇਆ। ਜਦ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਾਲਜ ਸਮੇਂ ਦਾ ਲਿਖਿਆ ਇਕ ਗੀਤ ਸੁਣਾਇਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬੜੀ ਹੈਰਾਨ ਹੋਈ ਕਿ ਏਨਾ ਗੰਭੀਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲ਼ੇ ਸ਼ਖ਼ਸ ਨੇ ਇਹ ਗੀਤ ਵੀ ਲਿਖਿਆ ਹੋਊ? ਉਹ ਗੀਤ ਐਗਰੀਕਲਚਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਮੁੱਛ-ਫ਼ੁੱਟ ਕਾਲਜੀਏਟ ਦੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਸੱਚੀ ਤਰਜਮਾਨੀ ਕਰਦਾ ਸੀ।
----
ਪਰ ਅੱਜ ਜਿਹੜਾ ਗੀਤ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਰਸੀ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਹੈ, ਮੈਂ ਅਨੇਕਾਂ ਵਾਰ ਪੜ੍ਹਿਆ ਤੇ ਮਾਣਿਆ ਹੈ। ਲੱਚਰ ਗੀਤ ਲਿਖਣ ਵਾਲ਼ੇ ਅਜਿਹੇ ਸਾਹਿਤਕ ਗੀਤਾਂ ਤੋਂ ਕੁਝ ਸਿੱਖਣ ਨਾ ਸਿੱਖਣ, ਪਰ ਏਨਾ ਜ਼ਰੂਰ ਹੈ ਕਿ ਆਰਸੀ ਤੇ ਪੋਸਟ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਗੀਤ ਦਾ ਮੁੱਖੜਾ ਚੋਰੀ ਕਰਕੇ, ਦੂਜੇ ਦਿਨ ਤੱਕ ਰਿਕਾਰਡ ਜ਼ਰੂਰ ਕਰਵਾਇਆ ਹੋਣੈਂ। ਵਾਅਦਾ ਗ਼ਜ਼ਲ ਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਏਨਾ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਗੀਤ ਘੱਲਿਆ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਦੀ ਗੁੰਜਾਇਸ਼ ਨਹੀਂ ਰਹੀ। ਬਹੁਤ-ਬਹੁਤ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਜਗਜੀਤ ਜੀ, ਇਹ ਗੀਤ ਮੇਰੇ ਮਨ-ਪਸੰਦੀਦਾ ਗੀਤਾਂ ਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ...ਢੇਰ ਸਾਰੀਆਂ ਮੁਬਾਰਕਾਂ! ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਵੀ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਲ਼ ਉਡੀਕ ਹੈ। ਚੰਗਾ ਸਾਹਿਤ ਛਪਣਾ ਤੇ ਪਾਠਕਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਮੀਦ ਹੈ ਐਤਕੀਂ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਖਰੜਾ ਇੰਡੀਆ ਲਿਜਾ ਕੇ ਉਵੇਂ ਹੀ ਵਾਪਿਸ ਨਹੀਂ ਲੈ ਆਉਂਗੇ :)

ਅਦਬ ਸਹਿਤ

ਤਨਦੀਪ ਤਮੰਨਾ

*********

ਗੀਤ

ਹੋਈ ਸੂਹੀ ਸੂਹੀ ਸ਼ਾਮ ਤੇਰੇ ਖ਼ਾਬ ਔਣਗੇ।

ਨੀ ਮੇਰੀ ਕਲਮੋਂ ਕਲਾਮ ਬੇ-ਹਿਸਾਬ ਔਣਗੇ।

-----

ਮੇਰੇ ਨੈਣਾਂ ਨੂੰ ਸਲੂਣਾ ਜਿਹਾ ਆਬ ਮੋੜ ਦਈਂ।

ਨੀਂਦ ਰੱਖ ਲਈਂ ਤੂੰ ਚਾਹੇ ਮੇਰੇ ਖ਼ਾਬ ਮੋੜ ਦਈਂ।

ਇਹਨਾਂ ਖ਼ਾਬਾਂ ਚੋਂ ਸੁਆਲਾਂ ਦੇ ਜੁਆਬ ਔਣਗੇ।

ਨੀ ਹੋਈ ਸੂਹੀ ਸੂਹੀ ਸ਼ਾਮ

-----

ਐਵੇਂ ਹੋਈਂ ਨਾ ਖੁਆਰ ਪਰਛਾਵਿਆਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ।

ਬੜਾ ਕੋਹਝ ਹੁੰਦੈ ਸੁਹਣੇ ਸਿਰਨਾਵਿਆਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ।

ਸੱਪ ਬੁੱਕਲ਼ੀਂ ਲੁਕਾ ਕੇ ਤੇ ਗੁਲਾਬ ਔਣਗੇ।

ਨੀ ਹੋਈ ਸੂਹੀ ਸੂਹੀ ਸ਼ਾਮ

-----

ਮੇਰਾ ਜੋੜਾ ਘਸ ਜਾਵੇ ਹੋਵੇ ਰਾਹੀਂ ਰੋੜੀਆਂ ਵੀ ਹੋਣ।

ਕਦੀ ਸਾਫ਼ ਸਾਫ਼ ਮੱਥੇ ਤੇ ਤਿਉੜੀਆਂ ਵੀ ਹੋਣ।

ਅੱਜ ਜੱਨਤ ਤਾਂ ਭਲ਼ਕੇ ਅਜ਼ਾਬ ਔਣਗੇ।

ਹੋਈ ਸੂਹੀ ਸੂਹੀ ਸ਼ਾਮ

2 comments:

Davinder Punia said...

bahut miyari geet, jaan ke hor khushi hoi ki PAU vich vichardiaa likhia gia hai, oh thaan hi niyari hai.

Unknown said...

Agreed. Atmosphere of the campus fills you with a kind of euphoria.

And then with nostalgia.(when you leave the campus)

Thanks for the good words.