ਗ਼ਜ਼ਲਉਨਕੋ ਬੁਲਾਏਂ ਔਰ ਨ ਵੋ ਆਏਂ ਤੋ ਕਯਾ ਕਰੇਂ।
ਬੇਕਾਰ ਜਾਏਂ ਅਪਨੀ ਦੁਆਏਂ ਤੋ ਕਯਾ ਕਰੇਂ।
-----
ਇਕ ਜ਼ੋਹਰਾ-ਵਸ਼ 1 ਹੈ ਆਂਖ ਕੇ ਪਰਦੋਂ ਮੇਂ ਜਲਵਾਗਰ,
ਨਜ਼ਰੋਂ ਮੇਂ ਆਸਮਾਂ ਨਾ ਸਮਾਏਂ ਤੋ ਕਯਾ ਕਰੇਂ।
-----
-----
ਮਾਨਾ ਕਿ ਸਬ ਕੇ ਸਮਨੇ ਮਿਲਨੇ ਸੇ ਹੈ ਹਿਜਾਬ,
ਲੇਕਿਨ ਵੋ ਖ਼ਾਬ ਮੇਂ ਭੀ ਨਾ ਆਏਂ ਤੋ ਕਯਾ ਕਰੇਂ।
-----
ਹਮ ਲਾਖ ਕਸਮੇਂ ਖਾਏਂ ਨਾ ਮਿਲਨੇ ਕੀ, ਸਬ ਗ਼ਲਤ
ਵੋ ਦੂਰ ਸੇ ਹੀ ਦਿਲ ਕੋ ਲੁਭਾਏਂ ਤੋ ਕਯਾ ਕਰੇਂ।
-----
ਬਦਕ਼ਿਸਮਤੋਂ ਕਾ ਯਾਦ ਨ ਕਰਨੇ ਪੇ ਹੈ ਯਹ ਹਾਲ,
ਅੱਲਾਹ! ਗਰ ਵੋ ਯਾਦ ਨਾ ਆਏਂ ਤੋ ਕਯਾ ਕਰੇਂ।
-----
ਨਾਸੇਹ! 2 ਹਮਾਰੀ ਤੌਬਾ ਮੇਂ ਕੁਛ ਸ਼ਕ ਨਹੀਂ ਮਗਰ,
ਸ਼ਾਨਾ 3 ਹਿਲਾਏਂ ਆਕੇ ਘਟਾਏਂ ਤੋ ਕਯਾ ਕਰੇਂ।
-----
ਮੈਖ਼ਾਨਾ ਦੂਰ, ਰਾਸਤਾ ਤਾਰੀਕ 4, ਹਮ ਮਰੀਜ਼,
ਮੂੰਹ ਫੇਰ ਦੇਂ ਉਧਰ ਜੋ ਹਵਾਏਂ ਤੋ ਕਯਾ ਕਰੇਂ।
-----
ਰਾਤੋਂ ਕੇ ਦਿਲ ਮੇਂ ਯਾਦ ਬਸਾਏਂ ਕਿਸੀ ਕੀ ਹਮ,
‘ਅਖ਼ਤਰ’ ਹਰਮ ਮੇਂ ਵੋ ਨ ਬੁਲਾਏਂ ਤੋ ਕਯਾ ਕਰੇਂ।
*****
ਔਖੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ: ਜ਼ੋਹਰਾ-ਵਸ਼ 1 – ਇਕ ਸਿਤਾਰੇ ਵਰਗੀ ਸੁੰਦਰ, ਨਾਸੇਹ! 2 – ਉਪਦੇਸ਼ਕ, ਸ਼ਾਨਾ 3 – ਮੋਢਾ, ਤਾਰੀਕ 4 - ਹਨੇਰਾ
=====
ਗ਼ਜ਼ਲ
ਫ਼ਸਲੇ-ਗੁਲ 1 ਆਈ ਗਈ, ਗ਼ਮ ਕਰ ਚੁਕੇ।
ਐ ਮੁਹੱਬਤ, ਤੇਰਾ ਮਾਤਮ ਕਰ ਚੁਕੇ।
-----
ਉਨਸੇ ਮਿਲਨੇ ਕੀ ਹੀ ਅਬ ਤਦਬੀਰ ਕਯਾ,
ਹਮ ਜੋ ਕਰ ਸਕਤੇ ਥੇ ਹਮਦਮ ਕਰ ਚੁਕੇ।
-----
ਦਿਲ ਮੇਂ ਬਾਕੀ ਹੈ ਅਭੀ ਤਕ ਇਕ ਖ਼ਲਿਸ਼,
ਗਰਚੇ 2 ਤੌਬਾ ਇਸ਼ਕ਼ ਸੇ ਹਮ ਕਰ ਚੁਕੇ।
-----
ਬਾਦ ਮਰਦਨ 3 ਕਯੂੰ ਹੋ ਰੰਜ ਅਹਬਾਬ 4 ਕੋ,
ਜੀਤੇ-ਜੀ ਹਮ ਅਪਨਾ ਮਾਤਮ ਕਰ ਚੁਕੇ।
-----
ਅਪਨੇ ਕ਼ਿੱਸੋਂ ਸੇ ਹੀ ਫ਼ੁਰਸਤ ਹੈ ਕਿਸੇ,
ਚਾਰਾ-ਏ-ਦਿਲ 5 ਮੇਰੇ ਹਮਦਮ ਕਰ ਚੁਕੇ।
-----
ਕਯੂੰ ਸਲਾਮਤ ਹੈ ਨਿਜ਼ਾਮੇ-ਦੋ-ਜਹਾਂ 6,
ਅਪਨੀ ਜ਼ੁਲਫ਼ੋਂ ਕੋ ਵੋ ਬਰਹਮ 7 ਕਰ ਚੁਕੇ।
-----
ਉਮਰ ਭਰ ‘ਅਖ਼ਤਰ’ ਲੁਟਾਏ ਮੈਕ਼ਦੇ,
ਜ਼ਿੰਦਾ ਰਸਮੇ-ਖ਼ੁਸਰਵੋ-ਜਮ 8 ਕਰ ਚੁਕੇ।
*****
ਔਖੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ: ਫ਼ਸਲੇ-ਗੁਲ 1 – ਬਹਾਰ ਦਾ ਮੌਸਮ, ਗਰਚੇ 2 – ਵਰਨਾ, ਮਰਦਨ 3 – ਮੌਤ ਤੋਂ ਪਿੱਛੋਂ, ਅਹਬਾਬ 4 – ਦੋਸਤ, ਚਾਰਾ-ਏ-ਦਿਲ 5 – ਦਿਲ ਦਾ ਇਲਾਜ, ਨਿਜ਼ਾਮੇ-ਦੋ-ਜਹਾਂ 6 – ਦੋਵਾਂ ਜਹਾਨਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ, ਬਰਹਮ 7 – ਖਿੰਡਾ ਚੁੱਕੇ, ਰਸਮੇ-ਖ਼ੁਸਰਵੋ-ਜਮ 8 – ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਜਮਸ਼ੈਦ ਦਾ ਇਕ ਕਰਾਮਾਤੀ ਪਿਆਲਾ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਉਹ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਵੇਖ ਲਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਏਥੇ ਮਤਲਬ ਸ਼ਾਹੀ ਠਾਠ-ਬਾਠ ਤੋਂ ਹੈ।
No comments:
Post a Comment