ਮੌਸਮ

ਆਰਸੀ ਤੇ ਨਵੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ

ਦੋਸਤੋ! ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੀ ਹੋ ਕਿ ਆਰਸੀ ਨੂੰ Facebook ਅਤੇ Twitter ਨਾਲ਼ ਵੀ ਜੋੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ਼ ਇਹਨਾਂ ਸਾਈਟਾਂ ਤੇ ਅਕਾਊਂਟ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਰਸੀ ਬਲੌਗ ਨੂੰ ਓਥੋਂ ਵੀ join ਅਤੇ follow ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਲਿੰਕ ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਤੁਹਾਡੇ ਦਿੱਤੇ ਹਰ ਸਹਿਯੋਗ ਲਈ ਮਸ਼ਕੂਰ ਹਾਂ।
ਅਦਬ ਸਹਿਤ
ਤਨਦੀਪ ਤਮੰਨਾ



Wednesday, May 11, 2011

ਇਫ਼ਤਿਖ਼ਾਰ ਨਸੀਮ - ਉਰਦੂ ਰੰਗ

ਗ਼ਜ਼ਲ
ਉਸੀ ਕਾ ਨਾਮ ਲੀਆ ਜੋ ਗ਼ਜ਼ਲ ਕਹੀ ਮੈਨੇ।
ਤਮਾਮ ਉਮਰ ਨਿਭਾਈ ਹੈ ਦੋਸਤੀ ਮੈਨੇ।

ਚਰਾਗ਼ ਹੂੰ ਮੈਂ ਅਗਰ ਬੁਝ ਗਯਾ ਤੋ ਕਿਆ ਗ਼ਮ ਹੈ,
ਕਿ ਜਿਤਨੀ ਦੇਰ ਜਲਾ ਰੌਸ਼ਨੀ ਤੋ ਕੀ ਮੈਨੇ।

ਮੈਂ ਸ਼ੇਰ ਦੇਖ ਕੇ ਪਿੰਜਰੇ ਮੇਂ ਖ਼ੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ,
ਕਹਾਂ ਗੰਵਾ ਦੀ ਹੈ ਬਚਪਨ ਕੀ ਸਾਦਗੀ ਮੈਨੇ।

ਅਬ ਇਤਨਾ ਸ਼ੋਰ ਹੈ ਕੁਛ ਭੀ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਤਾ,
ਵੋ ਦਿਨ ਭੀ ਥੇ ਕਿ ਸਿਤਾਰੋਂ ਸੇ ਬਾਤ ਕੀ ਮੈਨੇ।

ਮੈਂ ਇਸ ਸੇ ਰੋਜ਼ ਗੁਜ਼ਰਤਾ ਹੂੰ ਅਜਨਬੀ ਕੀ ਤਰਹ,
ਖ਼ੁਦ ਅਪਨੇ ਘਰ ਮੇਂ ਬਨਾ ਲੀ ਹੈ ਇਕ ਗਲੀ ਮੈਨੇ।
=====
ਗ਼ਜ਼ਲ
ਨਾ ਗਲੀਆਂ ਹੈਂ ਨਾ ਘਰ, ਕੁਛ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਸਿਤਾਰੋਂ ਸੇ ਉਧਰ ਕੁਛ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਥਕਨ ਕਹਿਤੀ ਹੈ, ‘ਆ ਘਰ ਲੌਟ ਜਾਏਂ,
ਮੁਸਾਫ਼ਿਰ, ਯੇ ਸਫ਼ਰ ਕੁਛ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।’

ਪਰਿੰਦੇ ਤੋਂ ਅਜ਼ਲ ਕੇ ਬੇਵਫ਼ਾ ਹੈਂ,
ਖ਼ਿਜ਼ਾਂ ਮੇਂ ਸ਼ਾਖ਼ ਪਰ ਕੁਛ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਮੇਰਾ ਭਾਈ ਸੇ ਰਿਸ਼ਤਾ ਖ਼ੂਨ ਕਾ ਹੈ,
ਤੁਅਲੁੱਕ ਹੈ, ਮਗਰ ਕੁਛ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਯੇ ਅਲਮਾਰੀ ਤੋ ਹੈ ਵੈਸੇ ਕੀ ਵੈਸੀ,
ਕਿਤਾਬੋਂ ਕਾ ਅਸਰ ਕੁਛ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਬਹੁਤ ਤੱਯਾਰ ਥੇ ਜਬ ਵਕ਼ਤ ਆਯਾ,
ਕੀਆ ਤੋ ਸੋਚ ਕਰ ਕੁਛ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।
*****
ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਮੂਲ ਉਰਦੂ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਪੀਅੰਤਰ: ਸੁਰਿੰਦਰ ਸੋਹਲ

2 comments:

Unknown said...

ਵਾਹ ਕਿਆ ਬਾਤ ਹੈ ...

ਚਿਰਾਗ ਦੀ ਗਲ ਕਰ ਕਈ ਰੋਸ਼ਨ ਰੂਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿਜਦਾ .. ਕਮਾਲ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ..
ਇਸ ਚ ਇਕ ਹੋਰ ਖਾਸ ਗੱਲ ਜੋ ਨਜ਼ਰੀਂ ਆਈ ਉਹ ਉਮਰਾਂ ਦੇ ਪੜਾਵਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ...
ਕਰਮਵਾਰ ਹਰ ਸ਼ੇਅਰ ਨੂੰ ਦੇਖੀਏ ਤਾਂ ਚਿਰਾਗ ਵਾਲਾ ਸ਼ੇਅਰ ਅਖੀਰ 'ਚ ਲਿਆਂਦਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਬਚਪਨ,ਜਵਾਨੀ ਤੇ ਬੁਢਾਪੇ ਤਕ ਨੂੰ ਦਰਸਾ ਜਾਣਦੀ ਹੇ ਇਹ ਗ਼ਜ਼ਲ ..
ਬਹੁਤ ਹੀ ਖੂਬ..
ਤਨਦੀਪ ਜੀ ਦਾ ਵੀ ਬਹੁਤ ਧੰਨਵਾਦ ਇਹ ਰਚਨਾ ਸਾਂਝੀ ਕਰਨ ਲਈ..
ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਧੰਨਵਾਦ

ਕਰਮ ਜੀਤ said...

ਦੋਵੇਂ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਖੂਬ ਹਨ ਜੀ..... ਖੂਬਸੂਰਤ ਜੀ....