ਗੁਰਨਾਮ ਗਿੱਲ - ਗ਼ਜ਼ਲ

ਗਜ਼ਲ

ਜੇ ਸਮਾ ਕਰਦਾ ਨਾ ਸਾਡੇ ਨਾਲ਼ ਇਓਂ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਜਿਹੀ ।
ਸਾਡੇ ਬਾਗ਼ੀਂ ਨਾ ਸੀ ਆਉਣੀ ਰੁੱਤ ਇਹ ਆਤਿਸ਼ ਜਿਹੀ।
ਜਾਣਦਾਂ ਮੇਰਾ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਇਸ ਨਗਰ ਹੋਣਾ ਨਹੀਂ ,
ਫਿਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦੀ ਕਿਉਂ ਇਸ ਲਈ ਕਸ਼ਿਸ਼ ਜਿਹੀ ।
ਸੋਚ ‘ਤੇ ਜਦ ਸਿੱਕਿਆਂ ਦਾ ਹੁਸਨ ਹਾਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ,
ਨਰਤਕੀ ਦੇ ਨਾਚ ਵਿੱਚੋਂ ਮੁੱਕ ਗਈ ਲਰਜਿਸ਼ ਜਿਹੀ।
ਮੋਇਆ ਸੁਫ਼ਨਾ ਸਾਹ ਮੁੜ ਕੇ ਭਰਨ ਲੱਗਾ ਜਿਸ ਦਿਨੋਂ,
ਲਗ ਪਈ ਹੈ ਰੀਝ ਮੌਲ਼ਣ ਮਨ ‘ਚ ਫਿਰ ਦਿਲਕਸ਼ ਜਿਹੀ।
ਜਾਗਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਮੈਂ ਏਸੇ ਡਰੋਂ,
ਦਿਲ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਖ਼ਾਬ ਕੋਈ ਕਰ ਨਾ ਬੈਠੇ ਖ਼ੁਦਕੁਸ਼ੀ!