ਅਜ਼ੀਮ ਸ਼ੇਖਰ - ਗ਼ਜ਼ਲ

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਦਿਲਕਸ਼ ਵੈਰਾਗ ਸਾਨੂੰ, ਜੀਣਾ ਸਿਖਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ।
ਜੀਵਨ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਐਪਰ, ਮੁਕਦਾ ਹੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ।
ਅੰਬਰ ਜਿਉਂ ਸਿਰਫ਼ ਨਾਂ ਹੈ, ਕੋਈ ਹੋਂਦ ਛੋਹ ਸਕੇ ਨਾ,
ਲਗਦੈ ਮੇਰਾ ਹਸ਼ਰ ਵੀ, ਗ਼ਮ ਇਉਂ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ।
ਬੜੀ ਸਖ਼ਤ ਸਜ਼ਾ ਭੁਗਤੇ, ਅੱਥਰੂ ਵਗਣ ਦੇ ਮਗਰੋਂ,
ਜੋ ਬਸ਼ਰ ਲਾਜ ਖਾਤਿਰ, ਫਿਰ ਗੀਤ ਗਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ।
ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਸਾਨੂੰ, ਫਿਰ ਜਾਪਦੈ ਉਹ ਏਦਾਂ,
ਜਿਵੇਂ ਕਬਰ ਕੋਲੇ ਖੜ੍ਹਕੇ, ਫੋਟੋ ਖਿਚਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ।
ਬਚਪਨ ਦੇ ਵਾਂਗ ਹੀ ਦਿਲ, ਹੁਣ ਵੀ ਕਈ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ,
ਅੱਖਰ ਲਿਖਣ ਦੇ ਮਗਰੋਂ, ਲੀਕਾਂ ਮਿਟਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ।
ਨਾ ਸਫ਼ਰ ਹੈ ਸੁਖਾਵਾਂ,ਨਾ ਕੋਈ ਹਮਸਫ਼ਰ ਹੈ,
ਮੋਇਆ ਖਿ਼ਆਲ ਫਿਰ ਵੀ, 'ਸ਼ੇਖਰ' ਸਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ।