ਤਨਦੀਪ 'ਤਮੰਨਾ' - ਨਜ਼ਮ

ਪਾਦਰੇ ਆਈਲੈਂਡਜ਼
ਨਜ਼ਮ

ਅਮੈਰਿਕਾ ਦੇ ਟੈਕਸਸ ਸੂਬੇ ਦਾ
ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਪਾਦਰੇ ਆਈਲੈਂਡਜ਼
ਮੀਲਾਂ ਤੱਕ ਫੈਲਿਆ
ਦੁਧੀਆ ਚਿੱਟਾ ਰੇਤਾ
ਜਿਵੇਂ ਕੈਨੇਡਾ ‘ਚ ਸਨੋਅ ਪਈ ਹੋਵੇ !
ਦੂਰ-ਦੂਰ ਅਬਾਦੀ
ਟਾਵੇਂ-ਟਾਵੇਂ ਹਰੇ-ਭਰੇ ਰੁੱਖ
ਸ਼ੱਫ਼ਾਫ਼ ਨੀਲੇ ਅਸਮਾਨ ਦੀ ਹਿੱਕ ਤੇ
ਮਘਦਾ ਸੂਰਜ
ਕੱਕੇ ਰੇਤੇ ਨਾਲ਼
ਅਠਖੇਲੀਆਂ ਕਰਦੀ ਹਵਾ
ਲਹਿਰਾਂ ਦੇ ਸ਼ੋਰ ਨਾਲ਼ ਤਾਲ ਮਿਲ਼ਾ
ਘੁੰਗਰਾਲੇ ਵਾਲ਼ਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣ-ਜਾਣ ਛੇੜਦੀ !
ਸਮੁੰਦਰ ‘ਚੋਂ ਉੱਠਦੀ
ਵੀਡਜ਼ ਦੀ ਤੇਜ਼ ਹਵਾੜ
ਮੌਸਮ ਨੂੰ ਹੋਰ ਸਲੂਣਾ ਕਰਦੀ !
ਉਸ ..“ਤੂੰ ਚੁੱਪ ਐਂ !”
ਕਹਿ ਚੁੱਪ ਤੋੜੀ।
ਓਪਰੀ ਜਿਹੀ ਮੁਸਕਾਨ ਨਾਲ਼
“…ਹਾਂ ! .. ਪਰ ਤੇਰੇ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ..”
ਕਹਿ ਅਚਾਨਕ ਮਨ
ਕਿਨਾਰੇ ਆ ਲੱਗੇ
ਘੋਗੇ ਸਿੱਪੀਆਂ ਦੇਖ
ਪਰਚਣ ਲੱਗਾ
“ਘੋਗੇ ਸਿੱਪੀਆਂ ਚੁਗਦੀ ਐਂ?.....”
“…ਹਾਂ !..ਪਰ ਤੇਰੇ ਲਈ ਨਹੀਂ….”
ਖ਼ੁਸ਼ਕ ਮੌਸਮ ਨਾਲ਼ ਰਲ਼
ਜਵਾਬ ਹੋਰ ਵੀ ਰੁੱਖਾ ਜਿਹਾ ਹੋ ਗਿਆ
ਬਦਾਮੀ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਲੱਗੇ
ਸਿਲਵਰ ਨੇਲ ਪੇਂਟ ਨੂੰ ਨਿਹਾਰ
ਤਾਜ਼ਾ ਲਹਿਰ ਦੇ
ਕੂਲ਼ੇ ਕੀਤੇ ਰੇਤੇ ‘ਚ
ਦੋਵੇਂ ਪੈਰ ਖੁਭੋਅ ਦਿੱਤੇ
“ਨਿਸ਼ਾਨ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈਂ?”
“ਹਾਂ !..ਪਰ ਪਰਤਣ ਲਈ ਨਹੀਂ..”
ਅੱਖੋਂ ਦੂਰ ਹੁੰਦੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਨੂੰ ਤੱਕਦੀ...
ਸਿੱਪ-ਸਿੱਪ ਕਰਕੇ
ਕੋਕ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ।
ਕਵੀ-ਮਨ ਤੇ
ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਹੱਥ
ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ
ਸੋਚਾਂ ‘ਚ ਖਿੜਿਆ
ਸੂਰਜਮੁਖੀ ‘ਓਹ’ ਨਹੀਂ ਸੀ !