ਡਾ: ਬਲਦੇਵ ਸਿੰਘ ਖਹਿਰਾ - ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ

ਸਤਿਕਾਰਤ ਡਾ: ਬਲਦੇਵ ਸਿੰਘ ਖਹਿਰਾ ਜੀ ਨੂੰ 'ਆਰਸੀ' ਤੇ ਖ਼ੁਸ਼ਆਮਦੀਦ! ਡਾ: ਖਹਿਰਾ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਬੜੀ ਹੀ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ ਨਾਲ਼ ਪਹਿਲੀ ਦਸਤਕ ਦੇ ਕੇ 'ਆਰਸੀ' ਨੂੰ ਹੋਰ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ...ਬਹੁਤ-ਬਹੁਤ ਸ਼ੁਕਰੀਆ।

ਸੁਫ਼ਨਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲੋਥਾਂ
ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ

ਵੀਰੋ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿਆਹੀ ਜਾਣ ਮਗਰੋਂ ਪੰਜਾਂ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਦੇ ਵਿਆਹ'ਤੇ ਆਈ ਸੀ।ਉਹਦੇ ਕੱਪੜੇ ਗਹਿਣੇ, ਸਾਬਣ, ਸ਼ੈਂਪੂ, ਸੈਂਟ ਤੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ-ਵਸਤਾਂ ਦੇਖ ਕੇ ਸਹੇਲੀਆਂ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ।ਬਚਪਨ ਦੀ ਸਹੇਲੀ ਜੋਤੀ ਨੇ ਉਹਦੇ ਬਲੌਰੀ ਝੁਮਕੇ ਨੂੰ ਨੀਝ ਨਾਲ ਤੱਕਦਿਆਂ ਪੁਛਿਆ,
"ਵੀਰੋ! ਤੂੰ ਖ਼ੁਸ਼ ਤਾਂ ਹੈਂ ਨਾ ?"
ਕੁੜੀ ਚਹਿਕਦੀ-ਚਹਿਕਦੀ ਚੁੱਪ ਜਿਹੀ ਹੋ ਗਈ।ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਬਦਲਦੇ ਹਾਵ ਭਾਵ ਦੇਖ ਕੇ ਜੋਤੀ ਬੋਲੀ,
"ਤੂੰ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਬਈ ਏਥੇ ਤਾਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਧੰਦ ਪਿਟਦੀਆਂ, ਕੋਈ ਕਦਰ ਨੀ…ੳਥੇ ਕੰਮ ਦੇ ਡਾਲਰ ਮਿਲਣਗੇ,ਮੇਰੀ ਕੋਈ ਪੁੱਛ ਪਰਤੀਤ ਹੋਊ"
"ਆਹੋ! ਸੋਚਿਆ ਤਾਂ ਏਦਾਂ ਈ ਸੀ " ਇੱਕ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਹਉਕਾ ਬੋਲਿਆ
"ਨਾ ਫੇਰ ਮਿਲਿਆ ਇੱਜ਼ਤ ਪਿਆਰ?"
"ਕਿੱਥੇ ਭੈਣੇਂ?.....ੳਥੇ ਡਾਲਰ ਤਾਂ ਮਿਲਦੇ ਐ……ਪਰ ਪੇ ਪੈਕਟ ਆਉਂਦਿਆਂ ਈ
ਖੋਹ ਲੈਂਦੇ ਐ ਅਗਲੇ"
"ਅੱਛਾ…?
"ਤੇ ਹੋਰ….?ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਜਾਬ ਤੇ ਹੱਡ ਤੁੜਾਓ! ਆ ਕੇ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮਕਾਰ ਕਰੋ,
ਨੈਟ ਨੂੰ ਸ਼ਰਾਬੀ ਪਤੀ ਦੀਆਂ ਗਾਲਾਂ ਤੇ ਕੁੱਟ…." ਵੀਰੋ ਫਿੱਸ ਪਈ।
"ਨਾ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਅੱਗੋਂ ਕੋਈ ਉਜਰ ਨੀ ਕਰਦੀਆਂ?"
"ਲੈ!ਮਾੜਾ ਜਿਹਾ ਕੁਸ਼ ਕਹੋ ਸਹੀ,ਅਗਲਾ ਕਹਿੰਦੈ ਘਰੋਂ ਕੱਢ ਦਊਂ, ਮੈਨੂੰ ਇੰਡੀਆ ਤੋਂ
ਹੋਰ ਬਥੇਰੀਆਂ……"
ਝੀਲ ਵਰਗੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਫ਼ਨਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲੋਥਾਂ ਤਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ।