ਗ਼ਜ਼ਲ
ਬਣੀ ਹੈ ਉਮਰ ਅਣਕੀਤੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਵਰਗੀ।
ਕਿਹੜਾ ਹੈ ਦੇ ਗਿਆ ਸਾਨੂੰ ਦੁਆ ਇਹ ਬਦ-ਦੁਆ ਵਰਗੀ।
----
ਜਦੋਂ ਅਰਪੀ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ਜਿੰਦ ਸੀ ਮਘਦੀ ਸ਼ੁਆ ਵਰਗੀ,
ਤੇਰੇ ਸੂਰਜ ਬਿਨ੍ਹਾ ਇਹ ਹੋ ਗਈ ਨੇਰ੍ਹੀ ਗੁਫ਼ਾ ਵਰਗੀ।
----
ਦ੍ਰਿਸ਼ ਦਿਲ-ਖਿੱਚਵੇਂ ਤੇ ਝਿਲਮਿਲਾਂਦੇ ਰੰਗ ਸਭ ਤੇਰੇ,
ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ‘ਚ ਆਈ ਪੀੜ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਹਵਾ ਵਰਗੀ।
----
ਦੇਖਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਹਰ ਵਾਰੀ ਮੇਰੀ ਦਹਿਲੀਜ਼ ਤੋਂ ਮੁੜਦਾ,
ਅਸਾਡੀ ਨੇੜਤਾ ਹੋਈ ਨਾ-ਆਖੀ ਅਲਵਿਦਾ ਵਰਗੀ।
----
ਬੜਾ ਉਨਮਾਦ ਹੈ, ਵਿਸਮਾਦ ਹੈ, ਸੁਪਨੇ ਨੇ ਸੰਸੇ ਨੇ,
ਕਿਉਂ ਸਭ ਕੁਝ ਹੁੰਦਿਆਂ ਵੀ ਹੋਂਦ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਖ਼ਿਲਾ ਵਰਗੀ।
----
ਹਾਂ ਠਾਠਾਂ ਮਾਰਦੇ ਸਾਗਰ ਦੀਆਂ ਛੱਲਾਂ ‘ਚ ਰੁੜ੍ਹ ਚੱਲੇ,
ਨਾ ਤਿਣਕੇ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਹੈ ਨਾ ਉਂਗਲ਼ੀ ਹੈ ਦਿਸ਼ਾ ਵਰਗੀ।
----
ਮੇਰੀ ਤਲਾਸ਼ ਮੋਹ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਬੰਦੇ ਤਕ ਸੀਮਤ ਨੇ,
ਉਹ ਕਾਹਤੋਂ ਫਿਰ ਰਿਹੈ ਐਵੇਂ ਸ਼ਕਲ ਧਾਰੀ ਖ਼ੁਦਾ ਵਰਗੀ।
No comments:
Post a Comment