ਗ਼ਜ਼ਲਹਿੱਸੇ ਆਉਂਦੀ ਕੰਧ ਉਠਾਈ ਚਿਰ ਤੋਂ ਤੁਰਿਆ ਫਿਰਦਾ ਹਾਂ।
ਥੰਮ ਜਿਹਾ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ ਲੱਭਦਾ ਕੰਧਾਂ ਜੋਗੀ ਥਾਂ।
----
ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਸਾਹਵੇਂ ਚੰਦ ਕਦੇ ਸੂਰਜ ਹਾਂ ਪਰ,
ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਸਾਹ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਜਗਦਾ ਬੁਝਦਾ ਜੁਗਨੂੰ ਹਾਂ।
----
ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੋਣੈ ਰੁੱਖ ਵੀ ਲੱਕੜਹਾਰੇ ਨੂੰ,
ਠਹਿਰ ਜ਼ਰਾ! ਅਪਣੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੀ ਛਾਂ ਤਾਂ ਵਾਪਸ ਮੋੜ ਦਿਆਂ।
----
ਉਸ ਵੇਲ਼ੇ ਜੋ ਕੋਲ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਸਭ ਢੂੰਡ ਲਿਆ ਹੈ ਮੈਂ,
ਉਸ ਵੇਲ਼ੇ ਜੋ ਕੋਲ਼ ਸੀ ਮੇਰੇ ਗੁੰਮ ਗਿਆ ਏ ਢੂੰਡ ਰਿਹਾਂ।
----
ਪਾਣੀ ਨਾਲ਼ ਪਿਆਸ ਬੁਝੇ ਨਾ ਰੂਹ ਜੇ ਰੀਝੇ ਕਿਣ ਮਿਣ ਨੂੰ,
ਦੇਖ ਫਰੋਲਣ ਤਪਦੀ ਧੁੱਦਲ਼ ਚਿੜੀਆਂ ਕਣੀਆਂ ਟੋਲ਼ਦੀਆਂ।
----
ਅਜ ਦਾ ਲੇਖਾ ਜੋਖਾ ਕਲ੍ਹ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਹਰਦਮ ਨਾਲ਼ ਰਹੇ,
ਕਾਸ਼! ਕਦੇ ਮੈਂ ਕੱਲਾ ਹੋਵਾਂ ਕੋਈ ਅਪਣੀ ਗੱਲ ਕਰਾਂ।
----
ਉਹ ਤਾਂ ਗੁੰਮ-ਗੁਆਚ ਗਏ ਜਿਉਂ ਰੂਹਾਂ ਗੁੰਮਣ ਜਿਸਮਾਂ ‘ਚੋਂ,
ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਭਾਲ਼ ਨੂੰ ਛੱਡੋ ਇਹ ਤਸਵੀਰਾਂ ਛਾਪਣੀਆਂ।
2 comments:
Kang Ji,Tusi likhya,
Hisey aoondi kandh othaee firda han
Thamm jiha na ho java,mia labhda kandha jogi thaa.
very sensitive polee soch like white pingi hoyee cotton wool.
Davinder Kaur
California
wadhia
Post a Comment