ਗ਼ਜ਼ਲਸ਼ਿਕਨ ਮੱਥੇ ‘ਤੇ ਰੱਤੀ ਭਰ ਵੀ ਦਿਲ ਵਿਚ ਡਰ ਨਹੀਂ ਲੱਭੇ।
ਮੇਰੇ ‘ਤੇ ਵਾਰ ਕਰਨੇ ਦੇ ਉਨੂੰ ਅਵਸਰ ਨਹੀਂ ਲੱਭੇ।
------
ਗੁਆਚੇ ਪੰਛੀਆਂ ਦਾ ਆਲ੍ਹਣੇ ਨੂੰ ਹੇਰਵਾ ਜਾਇਜ਼,
ਘਰਾਂ ਦੀ ਕੀ ਕਰੇ ਹੋਣੀ, ਜਿਦ੍ਹੇ ਟੱਬਰ ਨਹੀਂ ਲੱਭੇ।
-----
ਤੁਹਾਡੀ ਪਿਆਸ ਦੀ ਸ਼ਿੱਦਤ ‘ਚ ਹੋਵੇਗੀ ਕਮੀ ਸ਼ਾਇਦ,
ਥਲਾਂ ਵਿਚ ਸੜਦਿਆਂ ਨੂੰ ਜੇ ਅਜੇ ਸਾਗਰ ਨਹੀਂ ਲੱਭੇ।
-----
ਸਫ਼ਰ ਵਿਚ ਕਾਫ਼ਿਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹ ਵੀ ਤਾਂ ਤੁਰੀ ਗਈਆਂ,
ਮਗਰ ਧੁੱਪਾਂ ਤੇ ਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਬਿਸਤਰ ਨਹੀਂ ਲੱਭੇ।
-----
ਤੇਰੇ ਪੁੱਛੇ ਸਵਾਲਾਂ ਦਾ ਦਿਆਂ ਉੱਤਰ ਕੀ ਹੁਣ ਤਕ ਤਾਂ,
ਜੋ ਪੁੱਛੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇ ਸਨ, ਉਹੀ ਉੱਤਰ ਨਹੀਂ ਲੱਭੇ।
-----
ਉਹ ਅੰਬਰ ਹੈ, ਮੈਂ ਧਰਤੀ ਹਾਂ, ਹੈ ਸਾਡੀ ਨੇੜਤਾ ਫਿਰ ਵੀ,
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹ ਦੂਰੀ ਮਿਣਨ ਦੇ ਮੀਟਰ ਨਹੀਂ ਲੱਭੇ।
-----
ਤੇਰੀ ਤਫ਼ਤੀਸ਼ ਕੀਤੀ ਉੱਤੇ ਉੱਠਣ ਉਂਗਲਾਂ, ਤੈਨੂੰ
ਮਿਲੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਹੀ ਟੁਕੜੇ, ਕਿਉਂ ਪੱਥਰ ਨਹੀਂ ਲੱਭੇ।
-----
ਤੇਰਾ ਤਾਂ ਘਰ ਸੀ ਪੱਥਰ ਦਾ, ਸਮੁੰਦਰ ਲੈ ਗਿਆ ਕਿੱਧਰ?
ਕੀ ਹੋਇਆ ਜੇ ਅਸਾਡੇ ਰੇਤਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਨਹੀਂ ਲੱਭੇ।
-----
ਭਿਅੰਕਰ ਤੋਂ ਭਿਅੰਕਰ ਹਾਦਸਾ ਵੀ ਇਸ ਤੋਂ ਬੌਣਾ ਹੈ,
ਮਿਲ਼ੇ ਸਭ ਰਹਿਮ ਦੇ, ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਪਾਤਰ ਨਹੀਂ ਲੱਭੇ।
1 comment:
ਹਰ ਸ਼ਿਅਰ ਵਿਚ ਨਵਾਂਪਣ ਹੈ , ਬਹੁਤ ਸੁਹਣੀ ਹੈ ਗ਼ਜ਼ਲ !
Post a Comment