ਗ਼ਜ਼ਲਏਕ ਜੁਏ-ਦਰਦ 1ਦਿਲ ਸੇ ਜਿਗਰ ਤਕ ਰਵਾਂ 2 ਹੈ ਆਜ।
ਪਿਘਲਾ ਹੁਆ ਰਗੋਂ ਮੇਂ ਇਕ ਆਤਿਸ਼ਫ਼ਿਸ਼ਾਂ 3 ਹੈ ਆਜ।
-----
ਲਬ 4 ਹੀ ਸੀ ਦੀਏ ਹੈਂ ਤਾ 5 ਨ ਸ਼ਿਕਾਯਤ ਕਰੇ ਕੋਈ,
ਲੇਕਿਨ ਹਰ ਇਕ ਜ਼ਖ਼ਮ ਕੇ ਮੂੰਹ ਮੇਂ ਜ਼ੁਬਾਂ ਹੈ ਆਜ।
-----
ਤਾਰੀਕੀਯੋਂ 6 ਨੇ ਘੇਰ ਲਿਆ ਹੈ ਹਯਾਤ 7 ਕੋ,
ਲੇਕਿਨ ਕਿਸੀ ਕਾ ਰੂ-ਏ-ਹਸੀਂ 8 ਦਰਮਿਯਾਂ ਹੈ ਆਜ।
-----
ਜੀਨੇ ਕਾ ਵਕ਼ਤ ਹੈ ਯਹੀ ਮਰਨੇ ਕਾ ਵਕ਼ਤ ਹੈ,
ਦਿਲ ਅਪਨੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੇ ਬਹੁਤ ਸ਼ਾਦਮਾਂ 9 ਹੈ ਆਜ।
-----
ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੂੰ ਸ਼ਹੀਦ ਹਰ ਅਹਿਲੇ-ਵਫ਼ਾ ਕੇ ਸਾਥ,
ਹਰ ਦਾਸਤਨੇ-ਸ਼ੌਕ 10 ਮੇਰੀ ਦਾਸਤਾਂ ਹੈ ਆਜ।
-----
ਆਏ ਹੈਂ ਕਿਸ ਨਿਸ਼ਾਤ 11 ਸੇ ਹਮ ਕ਼ਤਲਗਾਹ ਮੇਂ,
ਜ਼ਖ਼ਮੋਂ ਸੇ ਦਿਲ ਹੈ ਚੂਰ ਨਜ਼ਰ ਗੁਲਫ਼ਿਸ਼ਾਂ 12 ਹੈ ਆਜ।
-----
ਜ਼ਿੰਦਾਨੀਓਂ 13 ਨੇ ਤੋੜ ਦੀਆ ਹਰ ਜ਼ੁਲਮ ਕਾ ਗ਼ਰੂਰ,
ਵੋ ਦਬਦਬਾ ਵੋ ਰੌਬੈ-ਹੁਕ਼ੂਮਤ ਕਹਾਂ ਹੈ ਆਜ।
*****
ਔਖੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ: ਜੁਏ-ਦਰਦ 1 - ਪੀੜ ਦੀ ਨਦੀ, ਰਵਾਂ 2 - ਵਹਿੰਦੀ ਹੋਈ, ਆਤਿਸ਼ਫ਼ਿਸ਼ਾਂ 3 - ਜਵਾਲਾਮੁਖੀ, ਲਬ 4 - ਹੋਂਠ, ਤਾ 5 – ਤਾਂ ਕਿ, ਤਾਰੀਕੀਯੋਂ 6 – ਹਨੇਰੇ ਨੇ, ਹਯਾਤ 7 - ਜ਼ਿੰਦਗੀ, ਰੂ-ਏ-ਹਸੀਂ 8 – ਸੁੰਦਰ ਮੁਖੜਾ, ਸ਼ਾਦਮਾਂ 9 - ਪ੍ਰਸੰਨ, ਦਾਸਤਨੇ-ਸ਼ੌਕ 10 – ਪ੍ਰੇਮ ਕਹਾਣੀ, ਨਿਸ਼ਾਤ 11 - ਆਨੰਦ, ਗੁਲਫ਼ਿਸ਼ਾਂ 12 – ਫੁੱਲ ਬਿਖੇਰਦੀ ਹੋਈ, ਜ਼ਿੰਦਾਨੀਓਂ 13 – ਕ਼ੈਦੀ
=====
ਗ਼ਜ਼ਲ
ਇਸ਼ਕ਼ ਕਾ ਨਗ਼ਮਾ ਜੁਨੂੰ ਕੇ ਸਾਜ਼ ਪਰ ਗਾਤੇ ਹੈਂ ਹਮ।
ਅਪਨੇ ਗ਼ਮ ਕੀ ਆਂਚ ਸੇ ਪੱਥਰ ਕੋ ਪਿਘਲਾਤੇ ਹੈਂ ਹਮ।
-----‘
ਜਾਗ ਉਠਤੇ ਹੈਂ ਤੋ ਸੂਲੀ ਪਰ ਭੀ ਨੀਂਦ ਆਤੀ ਨਹੀਂ,
ਵਕ਼ਤ ਪੜ ਜਾਏ ਤੋ ਅੰਗਾਰੋਂ ਪੇ ਸੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਹਮ।
-----
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੋ ਹਮਸੇ ਬੜ੍ਹ ਕਰ ਕੌਨ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ ਪਿਆਰ,
ਔਰ ਅਗਰ ਮਰਨੇ ਪੇ ਆ ਜਾਏਂ ਤੋ ਮਰ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਹਮ।
-----
ਦਫ਼ਨ ਹੋ ਕਰ ਖ਼ਾਕ ਮੈਂ ਭੀ ਦਫ਼ਨ ਰਹਿ ਸਕਤੇ ਨਹੀਂ,
ਲਾਲਾ-ਓ-ਗੁਲ 1 ਬਨ ਕੇ ਦੀਵਾਰੋਂ ਪੇ ਛਾ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਹਮ।
-----
ਹਮ ਹੈਂ ਕਿ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਚਮਨ ਮੇਂ ਇਹਤਮਾਮੇ-ਰੰਗੋ-ਬੂ 2,
ਰੂ-ਏ-ਗੇਤੀ 3 ਸੇ ਨਕ਼ਾਬੇ-ਹੁਸਨ 4 ਸਰਕਾਤੇ ਹੈਂ ਹਮ।
-----
ਅਕ਼ਸ ਪੜਤੇ ਹੀ ਸੰਵਰ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਚੇਹਰੇ ਕੇ ਨੁਕੂਸ਼ 5,
ਸ਼ਾਹਿਦੇ-ਹਸਤੀ 6 ਕੋ ਯੂੰ ਆਈਨਾ ਦਿਖਲਾਤੇ ਹੈਂ ਹਮ।
-----
ਮੈਕਸ਼ੋਂ ਕੋ ਮੁਜ਼ਦਾ 8 ਸਦੀਓਂ ਕੀ ਪਿਆਸੋਂ ਸੇ ਨਵੇਦ 9,
ਅਪਨੀ ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਅਪਨਾ ਸਾਕ਼ੀ ਲੇਕੇ ਅਬ ਆਤੇ ਹੈਂ ਹਮ।
*****
ਔਖੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ: ਲਾਲਾ-ਓ-ਗੁਲ 1 - ਫੁੱਲ, ਇਹਤਮਾਮੇ-ਰੰਗੋ-ਬੂ 2 - ਰੰਗਾਂ ਅਤੇ ਸੁਗੰਧ ਦਾ ਸੁਮੇਲ, ਰੂ-ਏ-ਗੇਤੀ 3 – ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੇ ਮੁੱਖ ਤੋਂ , ਨਕ਼ਾਬੇ-ਹੁਸਨ 4 – ਸੁੰਦਰਤਾ ਦਾ ਪਰਦਾ, ਨੁਕੂਸ਼ 5 – ਨੈਣ-ਨਕਸ਼,, ਸ਼ਾਹਿਦੇ-ਹਸਤੀ 6 – ਜੀਵਨ ਰੂਪੀ ਹਸਤੀ, ਮੁਜ਼ਦਾ 8 / ਨਵੇਦ 9 – ਸ਼ੁੱਭ ਸੁਨੇਹਾ
*****
ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਮੂਲ ਉਰਦੂ/ਹਿੰਦੀ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਪੀਅੰਤਰ: ਤਨਦੀਪ ਤਮੰਨਾ
No comments:
Post a Comment