ਗ਼ਜ਼ਲਖ਼ੁਆਬ ਕੀ ਵਾਦੀਓਂ ਸੇ ਨਿਕਲਤਾ ਹੂਆ।
ਚਾਂਦ ਸੋ ਕਰ ਉਠਾ ਆਂਖ ਮਲਤਾ ਹੂਆ।
-----
ਹਾਥ ਪਰ ਧੂਪ ਕੀ ਪੱਤੀਆਂ ਰਖ ਗਯਾ,
ਕੋਈ ਫੂਲੋਂ ਕੀ ਚਾਦਰ ਬਦਲਤਾ ਹੂਆ।
-----
-----
ਸ਼ੀਸ਼ ਮਹਿਲੋਂ ਕੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਸੇ ਟਕਰਾ ਗਯਾ,
ਪੱਥਰੋਂ ਸੇ ਉਤਰਤਾ ਸੰਭਲਤਾ ਹੂਆ।
-----
ਸ਼ਾਮ ਤਕ ਹੋਗਾ ਸੂਰਜ ਹਮਾਰੀ ਤਰਹ,
ਕੋਈ ਸੂਖਾ ਹੂਆ ਪੇੜ ਜਲਤਾ ਹੂਆ।
-----
ਏਕ ਆਹਟ ਸੀ ਨਜ਼ਦੀਕ ਆਤੀ ਹੂਈ,
ਲਾਨ ਮੇਂ ਸ਼ਾਮ ਕਾ ਫੂਲ ਖਿਲਤਾ ਹੂਆ।
-----
ਮੈਂ ਭੀ ਆ ਹੀ ਗਯਾ ਤੇਰੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਤਕ,
ਰੋਜ਼ ਚਿਹਰੇ ਪੇ ਚਿਹਰੇ ਬਦਲਤਾ ਹੂਆ।
======
ਗ਼ਜ਼ਲ
ਘਰ ਸੇ ਨਿਕਲੇ ਅਗਰ ਕਦਮ ਬਹਿਕ ਜਾਏਂਗੇ।
ਵੋ ਗੁਲਾਬੀ ਕਟੋਰੇ ਛਲਕ ਜਾਏਂਗੇ।
-----
ਹਮ ਨੇ ਅਲਫ਼ਾਜ਼ ਕੋ ਆਈਨਾ ਕਰ ਦੀਯਾ,
ਛੁਪਨੇ ਵਾਲੇ ਗ਼ਜ਼ਲ ਮੇਂ ਚਮਕ ਜਾਏਂਗੇ।
-----
ਦੁਸ਼ਮਨੀ ਕਾ ਸਫ਼ਰ ਏਕ ਕਦਮ ਦੋ ਕਦਮ,
ਤੁਮ ਭੀ ਥਕ ਜਾਓਗੇ ਹਮ ਭੀ ਥਕ ਜਾਏਂਗੇ।
-----
ਰਫ਼ਤਾ ਰਫ਼ਤਾ ਹਰ ਏਕ ਜ਼ਖ਼ਮ ਭਰ ਜਾਏਗਾ,
ਸਭ ਨਿਸ਼ਾਨਾਤ ਫੂਲੋਂ ਸੇ ਢਕ ਜਾਏਂਗੇ।
-----
ਨਾਮ ਪਾਨੀ ਪੇ ਲਿਖਨੇ ਸੇ ਕਯਾ ਫਾਇਦਾ,
ਲਿਖਤੇ ਲਿਖਤੇ ਤੇਰੇ ਹਾਥ ਥਕ ਜਾਏਂਗੇ।
-----
ਯੇ ਪਰਿੰਦੇ ਭੀ ਖੇਤੋਂ ਕੇ ਮਜ਼ਦੂਰ ਹੈਂ,
ਲੌਟ ਕੇ ਅਪਨੇ ਘਰ ਸ਼ਾਮ ਤਕ ਜਾਏਂਗੇ।
-----
ਦਿਨ ਮੇਂ ਪਰੀਓਂ ਕੀ ਕਹਾਨੀ ਨਾ ਸੁਨ,
ਜੰਗਲੋਂ ਮੇਂ ਮੁਸਾਫ਼ਿਰ ਭਟਕ ਜਾਏਂਗੇ।
3 comments:
ਬਸ਼ੀਰ ਬਦਰ ਮੇਰੇ ਪੰਸਦੀਦਾ ਸ਼ਾਯਰ ਹੈਂ. ਉਨਕੀ ਯੇ ਦੋਨੋ ਗਜ਼ਲੇੰ ਬਹੁਤ ਉਮਦਾ ਲਗੀਂ.
-ਸੁਭਾਸ਼ ਨੀਰਵ
Main Badar Sahib de klaam da divana han
bahut khoob....
Post a Comment