ਅੱਜ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕਿਉਂ ਨਾ ਉਰਦੂ ਦੇ ਉਸਤਾਦ ਸ਼ਾਇਰ ਜਨਾਬ ਬਸ਼ੀਰ 'ਬਦਰ' ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਕੋਈ ਉਰਦੂ ਦੀ ਗ਼ਜ਼ਲ 'ਆਰਸੀ' ਦੇ ਪਾਠਕ / ਲੇਖਕ ਦੋਸਤਾਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ!
ਗ਼ਜ਼ਲ
ਯਾਦ ਕਿਸੀ ਕੀ ਚਾਂਦਨੀ ਬਨ ਕਰ ਕੋਠੇ-ਕੋਠੇ ਉਤਰੀ ਹੈ।
ਯਾਦ ਕਿਸੀ ਕੀ ਧੂਪ ਹੂਈ ਹੈ ਜ਼ੀਨਾ-ਜ਼ੀਨਾ ਉਤਰੀ ਹੈ ।
ਰਾਤ ਕੀ ਰਾਨੀ ਸੈਹਨ-ਏ-ਚਮਨ ਮੇਂ ਗੇਸੂ ਖੋਲ੍ਹੇ ਸੋਤੀ ਹੈ ।
ਰਾਤ-ਬੇਰਾਤ ਉਧਰ ਮਤ ਜਾਨਾ ਇਕ ਨਾਗਿਨ ਭੀ ਰਹਤੀ ਹੈ ।
ਤੁਮ ਕੋ ਕਯਾ ਤੁਮ ਗ਼ਜ਼ਲੇਂ ਕਹਿ ਕਰ ਅਪਨੀ ਆਗ ਬੁਝਾ ਲੋਗੇ,
ਉਸ ਕੇ ਜੀਅ ਸੇ ਪੂਛੋ ਜੋ ਪੱਥਰ ਕੀ ਤਰਹ ਚੁਪ ਰਹਤੀ ਹੈ ।
ਪੱਥਰ ਲੇਕਰ ਗਲੀਓਂ-ਗਲੀਓਂ ਲੜ ਕੇ ਪੂਛਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ।
ਹਰ ਬਸਤੀ ਮੇਂ ਮੁਝ ਸੇ ਆਗੇ ਸ਼ੌਹਰਤ ਮੇਰੀ ਰਹਤੀ ਹੈ ।
ਮੁੱਦਤ ਸੇ ਇਕ ਲੜਕੀ ਕੇ ਰੁਖ਼ਸਾਰ ਕੀ ਧੂਪ ਨਹੀਂ ਆਈ,
ਇਸੀ ਲੀਏ ਮੇਰੇ ਕਮਰੇ ਮੇਂ ਇਤਨੀ ਠੰਡਕ ਰਹਿਤੀ ਹੈ ।
{ ਜ਼ੀਨਾ-ਜ਼ੀਨਾ ( ਪੌੜੀਆਂ), ਸੈਹਨ-ਏ-ਚਮਨ ( ਵਿਹੜਾ ) }
ਪੰਜਾਬੀ ਰੁਪਾਂਤਰਣ - ਤਨਦੀਪ 'ਤਮੰਨਾ'
1 comment:
This is one of my favourite ghazals written by Badr Saheb.
ਯਾਦ ਕਿਸੀ ਕੀ ਚਾਂਦਨੀ ਬਨ ਕਰ ਕੋਠੇ-ਕੋਠੇ ਉਤਰੀ ਹੈ।
ਯਾਦ ਕਿਸੀ ਕੀ ਧੂਪ ਹੂਈ ਹੈ ਜ਼ੀਨਾ-ਜ਼ੀਨਾ ਉਤਰੀ ਹੈ ।
Love this sheyer!
Tamanna
Post a Comment