ਗੁਰਦਰਸ਼ਨ 'ਬਾਦਲ' - ਗ਼ਜ਼ਲ

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਦਿਨ ਚੜ੍ਹੇ ਬੇਕਾਰ ਹੀ ਨਾ ਕਾਗ ਇਹ ਕਾਂ-ਕਾਂ ਕਰੇ।

ਰੋਜ਼ ਹੀ ਇਹ ਚਰਚਾ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਥਾਂ-ਥਾਂ ਕਰੇ।

----

ਓਸ ਵੇਲ਼ੇ ਰੋਜ਼ ਹੀ ਸਰਗੋਸ਼ੀਆਂ ਨੇ ਹੁੰਦੀਆਂ,

ਪੱਤ ਵੀ ਹਿੱਲੇ ਨਾ ਜਦ, ਤੇ ਜਦ ਹਵਾ ਸਾਂ-ਸਾਂ ਕਰੇ।

----

ਜਦ ਵੀ ਮੈਂ ਅਪਣੀ ਕਹਾਣੀ, ਖ਼ੁਦ ਸੁਣਾਵਾਂ ਆਪ ਨੂੰ,

ਕੌਣ ਹੈ ਉਹ? ਜੋ ਹੁੰਘਾਰੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਾਂ-ਹਾਂ ਕਰੇ।

----

ਭੁੱਖ, ਜਾਲ਼ੇ, ਚੁੱਪ, ਨੇਰ੍ਹਾ, ਪੀੜ ਤੇ ਬੇਚਾਰਗੀ,

ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਫਿਰ? ਕਿਰਤੀ ਦਾ ਘਰ ਭਾਂ-ਭਾਂ ਕਰੇ।

----

ਸਮਝ ਲੈਣਾ ਚੋਗ ਦੇ ਲਾਲਚ ਨੇ ਚਿੜੀਆ ਫ਼ਾਹ ਲਈ,

ਆਲ੍ਹਣੇ ਵਿਚ ਭੁੱਖਾ-ਪਿਆਸਾ ਬੋਟ ਜਦ ਮਾਂ-ਮਾਂ ਕਰੇ।

----

ਲਗਦੀਆਂ ਨੇ, ਟੁਟਦੀਆਂ ਨੇ, ਟੁਟਦੀਆਂ ਦੀ ਪਰਖ ਇਹ,

ਇਕ ਜਣੇ ਨੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਮੀਟੇ, ਇਕ ਜਣਾ ਬਾਂ-ਬਾਂ ਕਰੇ।

----

ਪਿਆਰ, ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ, ਰੌਸ਼ਨੀ ਜਾਂ ਗੀਤ ਦੀ ਲੈਅ ਬਣਕੇ ਆ,

ਬਿਨ ਤਿਰੇ ‘ਬਾਦਲ’ ਦਾ ਘਰ ਹੀ ਭੈੜੀਏ! ਭਾਂ-ਭਾਂ ਕਰੇ।