ਗੁਰਿੰਦਰਜੀਤ - ਨਜ਼ਮ

ਪਤੰਗ - ਡੋਰ

ਨਜ਼ਮ

ਕੁੱਝ ਦਿਨ ਹੋਏ,

ਮੈਂ ਸੁਪਨੇ 'ਚ ਪਤੰਗ ਬਣ

ਉਡਾਰੀਆਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸਾਂ..

ਕਦੇ ਖੱਬਿਓਂ ਕੱਨੀਂ ਮਾਰਾਂ..

ਕਦੇ ਸੱਜਿਉਂ ਕੱਨੀਂ ਮਾਰਾਂ..

ਕਦੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਡਾਈਵ ਕਰਾਂ!

........................

ਨਿੱਕੂ ਦਾ ਦਿਲ ਘਬਰਾਵੇ..

"ਊਹਹਹ..! ਲੱਗਾ ਡਿੱਗਣ..!"

'ਵਾ ਦਾ ਪੰਘੂੜਾ ਝੂਟਦਿਆਂ ..

ਨੀਂਦ... ਨੀਂਦ ..'ਚ

ਜਾ ਅਸਮਾਨੀ ਪੁੱਜਾ..

....................

ਨਿੱਕੂ ਤਾਂ ਉਂਝ ਹੀ ਨਿੱਕਾ ਸੀ..

ਜਮਾਂ ਹੀ ਦਿਸਣੋਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ..

ਦੋਵੇਂ ਹੱਡੀਆਂ ਹੌਲ਼ੇ ਜਿਹੇ,

ਡੋਰ ਨੂੰ ਬੋਲੀਆਂ.....

...................

"ਨਿੱਕੂ ਤੈਨੂੰ ਭਾਵੇਂ ਛੱਡ ਦੇਵੇ,

ਤੂੰ ਨਿੱਕੂ ਨੂੰ ਨਾ ਛੱਡੀਂ...!"

ਮੇਰਾ ਕਾਗਤੀ ਭਲਵਾਨ..

'ਤਾਅ' ਵੀ

ਤਰਲਿਆਂ ਤੇ ਆ ਗਿਆ....

.................

ਮੈਂ ਬਿਸਤਰੇ ਚੋਂ ਛਾਲ਼ ਮਾਰ ਉਠਿਆ,

ਫੂਨ ਚੁੱਕਿਆ....

ਦੋਸਤ ਟ੍ਰੈਵਲ ਏਜੰਟ ਤੋਂ

ਵਤਨ ਦੀ ਟਿਕਟ ਲੈ......

ਡੋਰ ਟੱਟਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ

ਰੱਬ ਸਬੱਬੀ

ਪਹਿਲਾਂ ਘਰ

ਤੇ ਫਿਰ ਸਾਇੰਸ ਵਾਲ਼ੇ

ਮਾਸਟਰ ਕੋਲ਼ ਪਹੁੰਚਿਆ

ਜੀਹਨੇਂ ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ

ਨਿੱਕੂ ਵਾਂਗ

ਅਸਮਾਨੀ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ਸੀ..!

.................

ਹੁਣ,

ਜੇ ਫੇਰ ਪਤੰਗ ਬਣ ਚੜ੍ਹਿਆ

ਤਾਂ ਬਸੀਵੇਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਨੀ ਜਾਂਦਾ

ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਨੇ

ਜੇ ਪੇਚਾ ਪਾਕੇ.......

ਹੱਟ ਬੋ ਵੀ ਕੀਤੀ

ਤਾਂ ਕਿਤੇ ਡੱਬਰੀ ਵਾਲ਼ੇ ਖੇਤਾਂ ਦੁਆਲ਼ੇ

ਹੀ ਡਿੱਗਾਂਗਾ....!

..................

ਨਾਲ਼ੇ ਮੇਰੀ ਡੋਰ ਨੂੰ,

ਪੈਲ਼ੀ ਦੀ ਪਰਮ ਛੋਹ ਮਿਲ਼ਜੂ..!

ਜਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਨਿੱਕੂ

ਬਚੀ ਡੋਰ ਨਾਲ਼

ਨਵਾਂ ਪਤੰਗ ਉਡਾ ਲਵੇਗਾ

‘ਨਿੱਕੂ’..........!

‘ਬਚੀ ਡੋਰ’...............!!

‘ਨਵਾਂ ਪਤੰਗ’..............!!!