ਗ਼ਜ਼ਲਅਪਨਾ ਸਾਰਾ ਬੋਝ ਜ਼ਮੀਂ ਪਰ ਫੇਂਕ ਦੀਆ।
ਤੁਝ ਕੋ ਖ਼ਤ ਲਿੱਖਾ ਔਰ ਲਿਖ ਕਰ ਫੇਂਕ ਦੀਆ।
----
ਖ਼ੁਦ ਕੋ ਸਾਕਿਨ* ਦੇਖਾ ਠਹਿਰੇ ਪਾਨੀ ਮੇਂ,
ਜਾਨੇ ਕਯਾ ਸੋਚਾ ਥਾ ਪੱਥਰ ਫੇਂਕ ਦੀਆ।
----
ਦੀਵਾਰੇਂ ਕਯੂੰ ਖ਼ਾਲੀ ਖ਼ਾਲੀ ਲਗਤੀ ਹੈਂ,
ਕਿਸ ਨੇ ਘਰ ਸੇ ਸਭ ਕੁਛ ਬਾਹਰ ਫੇਂਕ ਦੀਆ।
----
ਖ਼ੁਸ਼ਕ ਬਦਨ ਕਰਨੇ ਕੀ ਖ਼ਾਤਿਰ ਨਿਕਲਾ ਥਾ,
ਬਾਰਿਸ਼ ਨੇ ਫਿਰ ਮੁਝ ਪੇ ਸਮੰਦਰ ਫੇਂਕ ਦੀਆ।
----
ਵੋ ਕੈਸਾ ਥਾ ਉਸ ਕੋ ਕਹਾਂ ਪਰ ਦੇਖਾ ਥਾ,
ਅਬ ਤੋ ਆਖੋਂ ਨੇ ਹਰ ਮੰਜ਼ਰ ਫੇਂਕ ਦੀਆ।
*******
ਸਾਕਿਨ – ਠਹਿਰਿਆ ਹੋਇਆ
*******
ਗ਼ਜ਼ਲ ਮੂਲ ਉਰਦੂ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਪੀਅੰਤਰ: ਸੁਰਿੰਦਰ ਸੋਹਲ
4 comments:
khoobsoorat ghazal
बहुत बढ़िया ग़ज़ल लगी।
baarish ne phir mujh par samaadar phenk dia.
kya baat hai!! bahut he khoobsurat ghazal.
waah...aarsi kmaal ha...
Post a Comment