ਕਹਿ ਗਯਾ ਖ਼ੁਰਸ਼ੀਦ 1 ਯੇ ਢਲਤੇ ਹੁਏ।
“ਥਕ ਗਯਾ ਮੈਂ ਤੋ ਸਫ਼ਰ ਕਰਤੇ ਹੁਏ ।”
-----
ਹਮ ਤਲਾਸ਼ੇ-ਸਾਏਬਾਂ 2 ਕਰਤੇ ਹੁਏ,
ਜਲ ਗਏ ਹੈਂ ਧੂਪ ਮੇਂ ਚਲਤੇ ਹੁਏ।
-----
ਮੁਝਕੋ ਲਹਿਰੋਂ ਨੇ ਉਠਾਯਾ ਗੋਦ ਮੇਂ,
ਦੇਖ ਕਰ ਤੂਫ਼ਾਨ ਕੋ ਬੜ੍ਹਤੇ ਹੁਏ।
-----
ਮੁਝਪੇ ਭਾਰੀ ਹੋ ਗਈ ਫ਼ਿਕਰੇ-ਮੁਆਸ਼ 3
ਦੇਖਤਾ ਹੂੰ ਖ਼ੁਦ ਕੋ ਮੈਂ ਗਿਰਤੇ ਹੁਏ।
-----
ਕਯਾ ਸਜ਼ਾ ਦੇਤਾ ਵੋ ਜੁਰਮੇ-ਇਸ਼ਕ਼ ਕੀ?
ਸੋਚਤਾ ਹੈ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰਤੇ ਹੁਏ।
-----
ਡੂਬ ਜਾਤੇ ਸੋਗ ਮੇਂ ਕਿਉਂ ਨਾ ‘ਫ਼ਿਰੋਜ਼’,
ਸੈਲੇ-ਚਸ਼ਮੇ-ਯਾਰ 4 ਥੇ ਚੜ੍ਹਤੇ ਹੁਏ।
*****
ਔਖੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ: ਖ਼ੁਰਸ਼ੀਦ – ਸੂਰਜ, ਤਲਾਸ਼ੇ-ਸਾਏਬਾਂ – ਛਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲ਼ੀ ਜਗ੍ਹਾ ਖੋਜ, ਫ਼ਿਕਰੇ-ਮੁਆਸ਼ – ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਦੀ ਚਿੰਤਾ, ਸੈਲੇ-ਚਸ਼ਮੇ-ਯਾਰ – ਯਾਰ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਦਰਿਆ
*****
ਗ਼ਜ਼ਲ ਮੂਲ ਉਰਦੂ/ਹਿੰਦੀ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਪੀਅੰਤਰ: ਤਨਦੀਪ ਤਮੰਨਾ
No comments:
Post a Comment