ਗ਼ਜ਼ਲਦਿਨ ਕੋਈ ਸਰਦਲਾਂ ‘ਤੇ ਕਰ ਕੇ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਆਏ।
ਤੇਰਾ ਖ਼ਿਆਲ ਸਾਹਵੇਂ ਬਣਕੇ ਦੀਵਾਰ ਆਏ।
-----
ਖ਼ਤ ਲਿਖਣ ਬੈਠਿਆ ਸੀ ਕੁਝ ਔੜਿਆ ਨਾ ਮੈਨੂੰ,
ਹੰਝੂ ਉਹੀ ਪੁਰਾਣਾ ਕਾਗ਼ਜ਼ ਨਿਖਾਰ ਆਏ।
-----
ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਚਾਂਦਨੀ ਇਹ ਜਦ ਆਖਰਾਂ ‘ਤੇ ਹੋਵੇ,
ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਸਾਗਰੀਂ ਵੀ ਓਦੋਂ ਜਵਾਰ ਆਏ।
-----
ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂ ਇਖ਼ਲਾਕ ਦੋਗਲ਼ਾ ਤਾਂ,
ਅਲਫ਼ਾਜ਼ ਮਾਅਨਿਆਂ ਦੇ ਵਸਤਰ ਉਤਾਰ ਆਏ।
-----
ਅੱਖਾਂ ‘ਚੋਂ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਨੀਂਦਰ ਵਿਦਾ ਜਦੋਂ ਦੀ,
ਕੁਛ ਖ਼ਾਬ ਹੋ ਕੇ ਜੋਗੀ ਮੇਰੇ ਦੁਆਰ ਆਏ।
No comments:
Post a Comment