ਨਾ ਤੋੜੋ ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਂ ਹੇਠ ਮੈਨੂੰ ਆਦਮੀ ਨਾਲੋਂ।
ਜਿਵੇਂ ਨੇਰ੍ਹਾ ਨਜ਼ਰ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦੇਵੇ ਰੌਸ਼ਨੀ ਨਾਲੋਂ।
-----
ਤੁਹਾਡੇ ਹਰ ਕ਼ਦਮ ਚੋਂ ਹੀ ਅਗੰਮੀ ਮਹਿਕ ਆਵੇਗੀ
ਨਿਕਲ ਜਾਓਗੇ ਜਦ ਵੀ ਦੂਰ ਕਿਧਰੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾਲੋਂ।
-----
ਫ਼ਲਕ ਨਾਲੋਂ ਜਿਵੇਂ ਟੁੱਟਿਆ ਏ ਕੋਈ ਲਿਸ਼ਕਦਾ ਤਾਰਾ,
ਮਿਟੇਂਗਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ, ਟੁਟ ਗਿਆ ਜੇ ਬੰਦਗੀ ਨਾਲੋਂ।
-----
ਨਾ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਹੀ ਰਹੇਗੀ ਤੇ ਨਾ ਇਹ ਰੰਗਾਂ ਦਾ ਗੁਲਸ਼ਨ ਹੀ,
ਕਰੋਗੇ ਦੂਰ ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਨਾਲੋਂ।
-----
ਰਹੇਗਾ ਇਹ ਤੜਪਦਾ ਆਪਣੇ ਹੀ ਟੁਕੜਿਆਂ ਅੰਦਰ,
ਜੇ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਟੁਟ ਗਿਆ ਅਪਣੀ ਨਜ਼ਰ ਦੀ ਤਿਸ਼ਨਗੀ ਨਾਲੋਂ।
-----
ਮੁਕੱਦਰ ਕੀ ਮਿਰਾ ਲਿਖਣਗੇ ਉਹ ਜੋ ਖ਼ੁਦ ਭਟਕਦੇ ਨੇ
ਹੈ ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ ਰੱਬ ਦੀ ਚੰਗੀ, ਕਿਸੇ ਦੀ ਰਹਿਬਰੀ ਨਾਲੋਂ
------
ਨਾ ਸ਼ਬਦਾਂ ਚੋਂ ਨਾ ਅਰਥਾਂ ਚੋਂ ਮਿਲੇਗੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ‘ਦਰਸ਼ਨ’,
ਜੇ ਬੰਦਾ ਟੁਟ ਗਿਆ ਅਪਣੇ ਸਿਦਕ ਦੀ ਆਰਤੀ ਨਾਲੋਂ।
No comments:
Post a Comment