
ਸਜ਼ਾ ਹੀ ਦੀ ਹੈ ਦੁਆਓਂ ਨੇ ਭੀ ਅਸਰ ਦੇ ਕਰ।
ਜ਼ਬਾਨ ਲੇ ਗਯਾ ਮੇਰੀ ਮੁਝੇ ਨਜ਼ਰ ਦੇ ਕਰ।
-----
ਖ਼ੁਦ ਅਪਨੇ ਦਿਲ ਸੇ ਮਿਟਾ ਦੀ ਹੈ ਖ਼ਾਹਿਸ਼ੇ-ਪਰਵਾਜ਼,
ਉੜਾ ਦੀਆ ਹੈ ਮਗਰ ਉਸ ਕੋ ਅਪਨੇ ਪਰ ਦੇ ਕਰ।
-----
ਖ਼ੁਦ ਉਸ ਕੇ ਪਾਸ ਮੇਰੇ ਵਾਸਤੇ ਯਹੀ ਕੁਯ ਥਾ,
ਚਲਾ ਗਯਾ ਜੋ ਮੇਰੇ ਪਾਓਂ ਮੇਂ ਸਫ਼ਰ ਦੇ ਕਰ।
-----
ਉਸੇ ਮੈਂ ਅਪਨੀ ਸਫ਼ਾਈ ਮੇਂ ਕਯਾ ਭਲਾ ਕਹਿਤਾ,
ਵੋ ਪੂਛਤਾ ਥਾ ਜੋ ਮੁਹਲਤ ਭੀ ਮੁਖਤਸਰ ਦੇ ਕਰ।
-----
ਪੁਕਾਰਤਾ ਹੂੰ ਕਿ ਤਨਹਾ ਮੈਂ ਰਹਿ ਗਯਾ ਹੂੰ ‘ਨਸੀਮ’,
ਕਹਾਂ ਗਯਾ ਹੈ ਵੋ ਮੁਝ ਕੋ ਮੇਰੀ ਖ਼ਬਰ ਦੇ ਕਰ।
******
ਗ਼ਜ਼ਲ ਮੂਲ ਉਰਦੂ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਪੀਅੰਤਰ: ਸੁਰਿੰਦਰ ਸੋਹਲ
No comments:
Post a Comment