ਕਿਧਰ ਨੂੰ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ
ਕਾਵਿ-ਵਿਅੰਗ
ਕਿਧਰ ਨੂੰ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ, ਲੀਡਰ ਕਹਾਉਣ ਵਾਲੇ ।
ਦਾਸਾਂ ਦੇ ਦਾਸ ਬਣ ਕੇ, ਸੇਵਕ ਸਦਾਉਣ ਵਾਲੇ ।
-----
ਮਤਲਬ 'ਚ ਹੋਏ ਅੰਨ੍ਹੇ, ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਮਰ ਮਿਟੇ ਨੇ,
ਨਾਨਕ ਦਾ ਨੂਰ ਬਣ ਕੇ, ਨ੍ਹੇਰਾ ਹਟਾਉਣ ਵਾਲੇ ।
-----
ਸੇਵਾ ਤਿਆਗ ਛਡ ਕੇ, ਬਣ ਗਏ ਨਿਰੋਲ ਚਮਚੇ,
ਸਰਦਾਰੀਆਂ ਦੇ ਮਾਲਿਕ, ਸੂਰੇ ਕਹਾਉਣ ਵਾਲੇ ।
-----
ਚੌਧਰ ਤੇ ਲਾਲਸਾ ਦੀ, ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਬਨ੍ਹ ਪੱਟੀ,
ਭੁੱਲੇ ਨੇ ਆਪ ਰਸਤਾ, ਰਸਤਾ ਦਿਖਾਉਣ ਵਾਲੇ ।
-----
ਗਰਜ਼ਾਂ ਤੇ ਲਾਲਚਾਂ ਦੇ, ਹੱਥਾਂ 'ਚ ਲੈ ਕੇ ਠੂਠੇ,
ਕੁਰਸੀ ਦੀ ਭੀਖ ਮੰਗਦੇ, ਅਣਖੀ ਕਹਾਉਣ ਵਾਲੇ ।
-----
ਆਪੇ ਨੇ ਉਲਝ ਬੈਠੇ, ਇਸ ਦੀ ਲਪੇਟ ਅੰਦਰ,
ਮਾਇਆ ਦੀ ਨਾਗਣੀ ਤੋਂ, ਜੱਗ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਵਾਲੇ ।
-----
ਛੱਡਦੇ ਨਾ ਆਪ ਗੱਦੀ, ਚੌਧਰ ਤਿਆਗਦੇ ਨਾ,
ਸੋਹਿਲੇ ਸ਼ਹੀਦੀਆਂ ਦੇ, ਥਾਂ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਗਾਉਣ ਵਾਲੇ ।
-----
ਮੰਨਦੇ ਇਹ ਗੁਰੂ ਕਿਹੜਾ, ਮੰਨਦੇ ਇਹ ਰਹਿਤ ਕਿਹੜੀ,
ਰੱਬ ਦੇ ਦੁਆਰਿਆਂ ‘ਚ, ਤੇਗਾਂ ਚਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ।
-----
ਆਪਸ 'ਚ ਨਿੱਤ ਝੇੜੇ, ਪਾ ਪਾ ਕੇ ਲੜ ਰਹੇ ਨੇ,
ਇਕੋ ਪਿਤਾ ਦੀ ਹਰਦਮ, ਤੂਤੀ ਵਜਾਉਣ ਵਾਲੇ ।
------
ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਦੀ ਪਗੜੀ, ਆਪੇ ਹੀ ਲਾਹ ਰਹੇ ਨੇ,
ਪਗੜੀ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਖ਼ਾਤਿਰ, ਨਾਅਰੇ ਲਗਾਉਣ ਵਾਲੇ ।
------
ਆਖਿਰ ਮੁਕਾਮ ਕਿਸ ਤੇ, ਲੈ ਜਾਣਗੇ ਇਹ ਨੇਤਾ,
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੰਡ ਵੰਡਾ ਕੇ, ਥਾਂ ਥਾਂ ਲੜਾਉਣ ਵਾਲੇ ।
No comments:
Post a Comment