ਸਾਹਿਤਕ: ਗੁਰਦਿਆਲ ਪੰਜਾਬੀ ਜਨਮ: 04 ਅਪ੍ਰੈਲ 1936 – 27 ਮਈ 2006 ਪਿੰਡ : ਕੁੱਕੜਾਂ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ : ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕਿਤਾਬਾਂ: ਲੰਮੇ ਰੁੱਖ ਬੌਨੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਿਤਾਬਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋ ਚੁੱਕੀਆਂ ਹਨ।
-----
ਦੋਸਤੋ! ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਵਸਦੇ ਗ਼ਜ਼ਲਗੋ ਇਕਵਿੰਦਰ ਜੀ ਨੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਗ਼ਜ਼ਲਗੋ ਮਰਹੂਮ ਗੁਰਦਿਆਲ ਪੰਜਾਬੀ ਜੀ ਦੀਆਂ ਦੋ ਬੇਹੱਦ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਭੇਜ ਕੇ ਆਰਸੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਮਾਣ ਵਧਾਇਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਇਕਵਿੰਦਰ ਜੀ ਦੀ ਤਹਿ-ਦਿਲੋਂ ਸ਼ੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਹਾਂ। ਗੁਰਦਿਆਲ ਪੰਜਾਬੀ ਜੀ ਦੀ ਕਲਮ ਨੂੰ ਸਲਾਮ ਕਰਦਿਆਂ, ਦੋਵਾਂ ਗ਼ਜ਼ਲ ਨੂੰ ਅੱਜ ਦੀ ਪੋਸਟ ‘ਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰਨ ਦਾ ਮਾਣ ਹਾਸਿਲ ਕਰ ਰਹੀ ਬਹੁਤ-ਬਹੁਤ ਸ਼ੁਕਰੀਆ।
ਅਦਬ ਸਹਿਤ
ਤਨਦੀਪ ਤਮੰਨਾ
*****
ਗ਼ਜ਼ਲ
ਦਰਦੀ ਨਾ ਜੱਗ ਅੰਦਰ, ਕੋਈ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਦਾ ਏ।
ਡਿਗਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਨੂੰ ਜਿਹੜਾ, ਫੜ-ਫੜ ਉਠਾਲਦਾ ਏ।
-----
ਰਖਦਾ ਖ਼ਿਆਲ ਜਿਹੜਾ, ਦੂਜੇ ਦੇ ਮਾਲ ਦਾ ਏ।
ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਸਾਰੇ ਉਸਨੂੰ, ਬੰਦਾ ਕਮਾਲ ਦਾ ਏ।
-----
ਜਾਂਦਾ ਏ ਸਿੱਧਾ ਇਕ ਦਮ, ਸੂਲ਼ੀ ‘ਤੇ, ਦਾਰ ਉੱਤੇ,
ਰਸਤਾ ਨਾ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਵਿਚ, ਕੁਈ ਵਿਚ-ਵਿਚਾਲ ਦਾ ਏ।
-----
ਅਪਮਾਨ ਸਾਡਾ ਕਰਦੈ, ਜੋ ਪੈਰ-ਪੈਰ ਉੱਪਰ,
ਉਹ ਸ਼ਖ਼ਸ ਸਾਥੋਂ ਫਿਰ ਵੀ, ਸਤਿਕਾਰ ਭਾਲਦਾ ਏ।
-----
ਮਹਿਲਾਂ ਦੀ ਆਸ ਰੱਖਦਾ, ਕੁੱਲੀ ਵੀ ਢਾਹ ਲਵੀਂ ਨਾ,
ਹਾਕਮ ਬੜੇ ਹੀ ਰੰਗਲੇ, ਸੁਪਨੇ ਵਿਖਾਲਦਾ ਏ।
-----
ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ‘ਚ ਲਾਵਾ, ਹੁਣ ਮਾਰਦੈ ਉਛਾਲੇ,
ਸੰਕੇਤ ਜਾਪਦਾ ਇਹ, ਮੈਨੂੰ ਭੁਚਾਲ ਦਾ ਏ।
-----
ਵਿਹੰਦਾ ਏ ਹੱਥ ਲਾ-ਲਾ, ਰਹਿੰਦਾ ਏ ਹੱਥ ਮਲ਼ਦਾ,
ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਉਹ ਸਫ਼ਾਈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਵਿਖਾਲਦਾ ਏ ।
-----
ਕਦ ਤਕ ਉਹ ਐ ‘ਪੰਜਾਬੀ’ ! ਅਪਣੀ ਬਚਾ ਕੇ ਰੱਖੂ ,
ਜੋ ਰੋਜ਼ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ, ਪਗੜੀ ਉਛਾਲਦਾ ਏ ।
=====
ਗ਼ਜ਼ਲ
ਆਫ਼ਰਿਆ ਹੈ ਜੋ ਧਨ ਦੀ ਮਗ਼ਰੂਰੀ ਨਾਲ।
ਬਹਿ ਜਾਵੇ ਉਹ ਕਿੱਦਾਂ ਸਬਰ-ਸਬੂਰੀ ਨਾਲ?
-----
ਉਹ ਵੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਕਾਜੂ-ਪਿਸਤਾ ਖਾਂਦਾ ਏ,
ਤੋਤਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦਾ ਹੁਣ ਤਾਂ ਚੂਰੀ ਨਾਲ।
-----
ਕਲ-ਪੁਰਜ਼ਾ ਕੋਈ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਇਸ ਦਾ, ਫਿਰ ਵੀ
ਗੱਡੀ ਚੱਲੀ ਜਾਂਦੀ ਏ ਮਸ਼ਹੂਰੀ ਨਾਲ।
-----
ਵਿਗੜੇ ਬੰਦੇ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਕਦੋਂ ਸੁਧਰੇ ?
ਬੱਚਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਡਰਦਾ ਹੁਣ ਤਾਂ ਘੂਰੀ ਨਾਲ।
-----
ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਲੱਗਣ ਪੈਰ ਕਿਵੇਂ ਉਸ ਦੇ ?
ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਜੋ ਅੰਬਰ ‘ਤੇ ਮਸ਼ਹੂਰੀ ਨਾਲ।
-----
ਮੇਰੇ ਮਨ ਦੇ ਮੰਦਰ ਵਿਚ ਉਹ ਬੈਠ ਗਿਐ ,
ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਪੈਂਦਾ ਤਨ ਦੀ ਦੂਰੀ ਨਾਲ।
-----
ਇਹ ਕਾਹਦਾ ਹੈ ਜੀਉਣਾ ਜਿਸ ਵਿਚ ‘ਪੰਜਾਬੀ’,
ਸਾਹ ਵੀ ਲੈਣਾ ਪੈਂਦਾ ਏ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਨਾਲ।
No comments:
Post a Comment