ਗ਼ਜ਼ਲਦਿੱਤਾ ਏ ਗ਼ਮ ਜੋ ਮੈਨੂੰ, ਉਸ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਰੱਖੂੰ।
ਸਜਣਾ, ਤੇਰੀ ਅਮਾਨਤ ਮੈਂ ਨਾਲ ਨਾਲ ਰੱਖੂੰ।
-----
ਮੈਂ ਪਿਆਰ ਪਾਉਣ ਲੱਗਿਆਂ, ਔਕਾਤ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਸੀ,
ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਏਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪੂਰਾ ਖ਼ਿਆਲ ਰੱਖੂੰ।
-----
-----
ਮਹਿਬੂਬ ਨਾਲ਼ ਸ਼ਿਕਵਾ, ਨ ਰਕੀਬ ਨਾਲ਼ ਝਗੜਾ,
ਇਸ ਨੂੰ ਵੀ ਨਾਲ਼ ਰੱਖੂੰ, ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਨਾਲ ਰੱਖੂੰ।
-----
ਦੌਲਤ ਨ ਸਿਹਤ ਬਖ਼ਸ਼ੀ, ਸ਼ੁਹਰਤ ਨ ਪਿਆਰ ਦਿੱਤਾ,
ਮੈਂ ਰਬ ਦੇ ਅੱਗੇ ਪਹਿਲਾਂ ਏਹੋ ਸਵਾਲ ਰੱਖੂੰ।
-----
ਗ਼ਮ ਨਾਲ਼ ਖ਼ੂੰਨ ਅਪਣਾ, ਚਾਹੇ ਸੁਕਾ ਲਵਾਂ ਮੈਂ,
ਗ਼ਮ ਨਾਲ਼ ਐ ਗ਼ਜ਼ਲ, ਪਰ ਤੈਨੂੰ ਨਿਹਾਲ ਰੱਖੂੰ।
-----
ਤੂੰ ਆਏਂਗਾ ਤਾਂ ਆਪਾਂ ਵੇਖਾਂਗੇ ਦਿਲ ਦੀ ਐਲਬਮ,
ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਮੈਂ ਯਾਦਾਂ ਹੰਗਾਲ ਰੱਖੂੰ।
-----
ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ ਤਾਂ ਖ਼ਿਆਲ ਦੀ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਏ ਸੌਦੇ-ਬਾਜ਼ੀ,
ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਖ਼ਿਆਲ ਰੱਖੀਂ, ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਖ਼ਿਆਲ ਰੱਖੂੰ।
-----
ਪੁੱਛੇ ਜੇ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ, ‘ਦੁਖਾਂ ‘ਚ ਕੌਣ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੈ?’
ਤਾਂ ਏਸ ਦੇ ਰੂ-ਬ-ਰੂ ਮੈਂ , ਅਪਣੀ ਮਿਸਾਲ ਰੱਖੂੰ।
-----
ਦਾਮਨ ਵੀ ਪਾੜਦਾ ਏ, ਸੀਨਾ ਵੀ ਸਾੜਦਾ ਏ,
‘ਸੰਧੂ’! ਮੈਂ ਇਸ਼ਕ ਤੇਰਾ, ਕਿੱਥੇ ਸੰਭਾਲ ਰੱਖੂੰ?
No comments:
Post a Comment