ਗ਼ਜ਼ਲਕੰਧਾਂ ਵਿਚ ਦਰਾੜਾਂ ਦਾ ਸਿਰਨਾਵਾਂ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਨੇ।
ਚੰਦ ਕੁ ਬੰਦੇ ਇੰਜ ਦੀਆਂ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਨੇ।
-----
ਚੋਰੀ ਦੇ ਕੁਝ ਖੰਭ ਲਗਾ ਕੇ ਉਡਦੇ ਫਿਰਦੇ ’ਵਾਵਾਂ ਵਿਚ,
ਹੱਕਾਂ ਖ਼ਾਤਿਰ ਲੜਦੇ ਭੱਜੀਆਂ ਬਾਵ੍ਹਾਂ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਨੇ।
-----
-----
ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਅੱਗੇ ਲੱਗੀ ਦੌੜ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ,
ਕੁਝ ਤਜੁਰਬੇ ਵਾਪਰੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਨੇ।
-----
ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਵਹਿਣਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਲੋੜ ਕੋਈ ਵੀ ਰਾਹਵਾਂ ਦੀ,
ਵਗਦੇ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਰਾਵ੍ਹਾਂ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਨੇ।
------
ਡੰਗਿਆ ਹੋਇਆ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਨਾ ਪਾਣੀ ਤੱਕ ਵੀ ਮੰਗ ਸਕੇ,
ਏਦਾਂ ਦੇ ਕੁਝ ਵਾਅਦੇ ਸ਼ੋਖ਼ ਅਦਾਵਾਂ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਨੇ।
------
ਜਦ ਵੀ ਚਿਤ ਕਰੇ ਉਹ ਜਿਥੇ ਚਾਹਵਣ ਨ੍ਹੇਰ ਵਿਛਾ ਦੇਵਣ,
ਕਪਰੇ ਕਪਰੇ ਬੱਦਲ ਘੋਰ ਘਟਾਵਾਂ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਨੇ।
-----
ਲੋੜਵੰਦ ਲੋੜੀਂਦੀਆਂ ਧੁੱਪਾਂ ਛਾਵਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਵੰਚਿਤ ਹਨ,
ਬੇਲੋੜੇ ਹੀ ਸਾਰੀਆਂ ਧੁੱਪਾਂ ਛਾਵਾਂ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਨੇ।
-----
ਧੁੰਦ ਤੋਂ ਮਗਰੋਂ ਧੁੱਪ ਵੇਖਾਂਗੇ ਏਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਆਸਾਂ ਤੇ,
ਸਰਦੀ ਮਾਰੇ ਲੋਕੀ ਕਿੰਨੀਆਂ ਚਾਵਾਂ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਨੇ।
-----
ਕੂੜ ਫਿਰੇ ਪਰਧਾਨ ਵੇ ਲਾਲੋ ਭਾਵੇਂ ਸਾਰੇ ਆਖ ਰਹੇ,
ਸੱਚ ਸਮੇਂ ਦਾ ਲੋਕੀ ਟਾਵਾਂ ਟਾਵਾਂ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਨੇ।
------
ਹਰ ਪੱਤੇ ਤੇ ਗੂੜ੍ਹਾ ਕਰਕੇ ਆਪਣਾ ਨਾਂ ਲਿਖਵਾਉਣ ਲਈ,
ਸ਼ਾਇਰ ਲਿਖ ਕੇ ਕਲੀਆਂ ‘ਤੇ ਰਚਨਾਵਾਂ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਨੇ।
-----
ਤੇਰੇ ਵਰਗੇ ਸਾਜਨ ਵੇਖੇ ਵਿਰਵੇ ਸ਼ੁਭ ਇਛਾਵਾਂ ਤੋਂ,
ਦੂਜੇ ਲੋਕੀ ਐਵੇਂ ਆ ਕੇ ਥਾਵਾਂ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਨੇ।
No comments:
Post a Comment