ਗ਼ਜ਼ਲਜੀ ਉਠੇ ਹਸ਼ਰ ਮੇਂ ਫਿਰ ਜੀ ਸੇ ਗੁਜ਼ਰਨੇ ਵਾਲੇ।
ਯਾਂ ਭੀ ਪੈਦਾ ਹੁਏ ਫਿਰ ਆਪ ਪੇ ਮਰਨੇ ਵਾਲੇ।
-----
ਹੈ ਉਦਾਸੀ ਸ਼ਬੇ-ਮਾਤਮ ਕੀ ਸੁਹਾਨੀ ਕੈਸੀ,
ਛਾਵ ਮੇਂ ਤਾਰੋਂ ਕੀ ਨਿਕਲੇ ਹੈਂ ਸੰਵਰਨੇ ਵਾਲੇ।
-----
-----
ਹਮ ਤੋ ਸਮਝੇ ਥੇ ਕਿ ਦੁਸ਼ਮਨ ਪੇ ਉਠਾਯਾ ਖ਼ੰਜਰ,
ਤੁਮ ਨੇ ਜਾਨਾ ਕਿ ਹਮੀਂ ਤੁਮ ਪੇ ਹੈਂ ਮਰਨੇ ਵਾਲੇ।
-----
ਸਬਰ ਕੀ ਮੇਰੇ, ਮੁਝੇ ਦਾਦ ਜ਼ਰਾ ਦੇ ਦੇਨਾ,
ਓ ਮੇਰੇ ਹਸ਼ਰ ਕੇ ਦਿਨ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨੇ ਵਾਲੇ।
-----
ਉਮਰ ਕਯਾ ਹੈ ਅਭੀ ਕਮਸਿਨ ਹੈਂ ਨ, ਤਨਹਾ ਲੇਟੇਂ,
ਸੋ ਰਹੇਂ ਪਾਸ ਮੇਰੇ ਖ਼ਵਾਬ ਮੇਂ ਡਰਨੇ ਵਾਲੇ।
*****
ਗ਼ਜ਼ਲ ਮੂਲ ਉਰਦੂ ਹਿੰਦੀ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਪੀਅੰਤਰ: ਤਨਦੀਪ ਤਮੰਨਾ
No comments:
Post a Comment